Değişen bir şey yok

Ruhlar aleminde dolaşan bir Jaja, ligin ilk yarısındaki performansının çok altında oynayan Selçuk ve Colman. Topu oyuna sokmakta zorlanan Glowacki ve Mustafa. Cale her zamanki bildiğiniz Cale. Bir şeyler yapmak için uğraşıp didinen Burak, Umut ve Serkan. Yani kısacası ligin ilk yarısındaki gerçek kimliğinden kilometrelerce uzaktaki bir Trabzonspor. Dün geceki maçın ilk yarısındaki görüntü bundan ibaretti. Ancak maçın ikinci yarısında oyuna ağırlığını koyan Jaja, Umut ve Burak ile yakalanan net pozisyonlar Trabzonspor’a gönül verenlerin bu maçın böyle bitmeyeceğine olan inancını pekiştirir gibiydi. Nitekim Jaja’nın akıl dolu ara pasıyla gelen Umut’un golü ve ardı ardına yakalanan net fırsatlar, maç her ne kadar son dakikaya sıkıştıysa da girdiği andan itibaren çok olumlu işler yapan Alanzinho’nun müthiş golüyle kendisi için çok önemli olan üç puanı bu zorlu deplasmandan çıkarmasını bildi Trabzonspor.

Kendi sahasında iki maçta dört puan kaybederken, son iki deplasmandan altı puan alarak sadece ama sadece kendi taraftarının desteği ve kendi gücüyle şampiyonluk yarışındaki en kuvvetli aday olduğunu bir kez daha gösterdi Trabzonspor. Şimdi önümüzde çok önemli bir Kayserispor ve Beşiktaş maçları var. Camia olarak takımdan beklentimiz Manisaspor maçının ikinci yarısında oynadığı hırslı ve arzulu futbolu sergileyerek yoluna devam etmesi.

İnancımız odur ki, bu takım kendi dışındaki tüm olumsuzluklara rağmen sezon sonunda mutlu sona ulaşacak güçtedir. Yeter ki bu inancımızı kaybetmeyelim.