Buraya kadar...

İlk 10 dakika içinde gelen iki gole rağmen, Saracoğlu’ndan gelen gol haberi Avni Aker’i adeta bir ölüm sessizliğine gömerken, Bordo-Mavili oyuncuların da motivasyon ve konsantrasyonu dibe vuruyordu. Koca bir sezon verilen emeklerin, harcanan çabaların ve beslenen umutların tükendiği gece, kapkara bir gece.
Başkan Şener, “Şampiyonluk mücadelemizi veririz. Eğer başaramazsak, rakibimizi tebrik etmesini de biliriz” demişti. Eğer mücadele adil, etik ve ahlaki bir mücadeleyse tabi ki rakibini de tebrik edersin. Ancak ben bu yıl verilen mücadelenin bu saydığım kavramların hiçbiriyle örtüştüğüne inanmıyorum. Eğer Şener buna gerçekten inanıyorsa buyursun tebrik etsin rakibini.
Federasyonla alakalı olarak konuşmak istemiyorum. Büyük bir ihtimalle temmuz başında seçim var ve inşallah bu 6 hafta görevdeki son haftaları olur. Türk futbolunun bu insanlara bir dönem daha tahammül edebileceğini hiç sanmıyorum. Bir spor basını düşününki daha henüz ligin ilk yarısının bittiği ve Trabzonspor’un 9 puan farkla lider olduğu gün, bazı yorumcular, “Bu iş henüz bitmedi, bu köprünün altından daha çok sular geçer” diyerek fetva verdiler. Seyrettikleri maçı bile yorumlamaktan aciz olan bu insanlara sormak istiyorum; Sahi nasıl bu kadar emindiniz işin bu noktaya geleceğinden? Oynanan maçta bile 10 dakika önünüzü görmekten acizken, nasıl oldu da bu kadar farka rağmen koca bir sezonun sonunu görebildiniz?
Ne demişti sayın Yıldırım; “Şampiyonluğun son maça bırakılmayacağını öğrendim”. Öyle de oldu.
Yazık oldu verilen onca emeğe ve beslenen umutlara.