Sıkıntı bitti mi?

‘Sıkıntı bitti mi?’ dedim. Bunu neden söyledim? Nereden nereye? Ogün, Orhan Kaynak, Selahattin ve parasını alamadığı için oynamayan Ali Eren... Beşiktaşlı futbolcuların, bu arkadaşlara bakıp, nereden nereye geldiklerini görmeleri, bundan sonra Beşiktaş adına yapacaklarına da ona göre karar vermeleri gerek. Üzüldüm futbola, üzüldüm Beşiktaş’ın puanlamadaki yerine, üzüldüm müsabakadan sonra Rıza hocanın ‘Önümüzdeki maçlara bakacağız’ demesine. Bunu da şunun için yazıyorum. Düşünülenlerle yapılanlar arasındaki sıkıntının bitmediğini görüyorum. Aksine daha da artacak gibi. Düşenin dostu olmuyor. Bunu en güzel, maçtan önce Güvenç Kurtar söyledi. Her ne kadar başlarına gelmedik bela kalmamasına rağmen, ligde kötü neticeler de alsalar, son haftaların pozisyonu en zengin, en pozitif futbol oynayan takımı. Ama düştüler. Şimdi çil yavrusu gibi dağılacaklar. Kimi tatile çıkacak, kimi futbolu bırakacak, kimi de kendine kulüp arayacak. Sevindim... Hem de çok sevindim. Mehmet Sedef, İbrahim Kaş, Sezer ve Adem’in kadroda olmasına. En çok da neye sevindim biliyor musunuz? Mehmet Sedef’in sıfır hatayla oynamasına. Beşiktaş’ta en başarılı oyunculardan biriydi Mehmet Sedef. Bir tane fuzuli iş yapmadı. Golde Tümer’e attığı pas, onun da Veysel’e attırdığı top, kaçırdığı gol, Osman’ın son anda köşeden çıkardığı şutu... Onun nasıl saçının telinden ayak tırnağına kadar, fiziki görüntüsüyle de bir futbolcu olduğunun belgesi. Ve hepsinden önemlisi de, bana göre Rıza’nın en önemli transferi olacak. Sorarım şimdi: İbrahim Üzülmez’in olmadığı yerde Juanfran’a mı sıcak bakarsınız, Mehmet Sedef’e mi? Bin defa Mehmet Sedef... Ah be Rıza hocam, işte bizim istediğimiz buydu. Bu çocukları dün değil, Ankaraspor maçından sonra devamlı sahaya sürmeliydin. Yanlış yaptın. Her şey netice değil. Gel de şimdi ‘sevin’ sevinebilirsen!