Olaylar!

Aman dikkat demiştim!

Dün ‘Aman dikkat’ demiştim. Ancak bazı psikopatlar yine ortaya çıktı. ‘3 puan’ ve ‘şampiyonluk’ hiç önemli değil. Yeter ki, tek bir damla kan akmasın...

Değer miydi? Ya da değdi mi? ‘Yedi’ senedir hep bağırdınız. Tribünlerde, deplasmana gitmek ve takımınızı desteklemek için yer almak istediniz. Dün tarihi bir gündü. Müsade edildi. Peki siz ne yaptınız. Eller de bıçaklar, usturalar, sustalılar, döner bıçakları... Kısacası aklınıza gelen her şeyi ve bilimum öldürücü-yaralacıyı maddeleri vücudunuza soktunuz. Sonra da ‘kan’ akıttınız. Küfürün haddi hesabı yok. Cezasını siz cebinizden değil, kulüp yönetimleriniz ödeyecek. Kulüp yöneticileriniz cebinden de değil, kulübün kasasından ödeyecek. Hatta belki sahanız kapanacak.
Dün kan aktı. Yaralananlar oldu. Maddi hasarlar bir tarafa, manevi hasarlar daha çoktu. Futbolun marka değeri yerle bir oldu. Buna çanak tutanlar olmadı mı? Tabii ki oldu. Hiç kimse kusura bakmasın. Emniyetimizi de hiç iyi alamadık. Taraflar çok sıcak temas içerisindeydi. Bu sadece saha dışında ve tribünde değildi. Saha içinde de profesyonel futbolcular çok fazla gerilmişti. İşte en önemlisi de Volkan Şen’deki bu aşırı motivasyon...

Volkan profesyonel değil
Volkan Şen’in profesyonelliğini unutup atılması, Ertuğrul Hoca’nın da planlarını alt üst etti. Çünkü Volkan topla var, Sercan ise topsuz oyunda var. Volkan’ın atılması belki maçın da sahadaki gazını almıştı. Çünkü, Bursaspor müsabakadan önce, tribünde, hatta sahada tahrik kokuyordu. Daha sonra futbolun marka değeri diyoruz. Boşversene...

Bravo Ali Kuçik
Beşiktaş mı? O kadar eksikti ki, yazarsam bu satırlarda yer kalmaz. En çok eksiği hissedilen yanı da tabelacısının sahada olmamasıydı. Çok zor bir maçtı. Bana göre taraftar ile yöneticiler küme düştü, emniyet de dahil. Ancak mutlu olduğum bir şey vardı: Guti’yi son döneminde, çıplak gözle, zevkle izliyorum. Guti, çıkarken çok alkışlandı ama benim ellerim hala acıyor. Çünkü Ali Kuçik çıkarken daha çok alkışladım.
Olaylarda rivayetler dolaşıyordu. Ölüm var, diye. Yaralıları biliyorum. Bıçaklananları da yaralananları da müdüriyet kapısında gördüm ama n’olur ölen olmasın.

NOT: Sevgili yöneticiler! Papermoon’dan mesaj yazmak yerine, tribünlerin içerisinde olsaydınız, dün yaşanmazdı. Hele amigo-yazar arkadaşlar. Dünün sebeplerinden biri de sizsiniz. Çünkü, futbolu izlemek yerine kan görmeyi seçtiniz.