Nereden başlasak

Ali Güneş, Sergen, Tümer ve Gökhan Güleç belki de sezon boyunca İnönü’de attıkları şut kadar, dün Galatasaray kalesini yokladı. Ama futbolda bir tabir vardır ya “Top sevmedi” diye... Beşiktaş’ın başına da bu geldi. İnönü Stadı’nda duvarlarda bir sürü asılı resim var. Ben önlerinden sırayla geçiyorum. 1940-41 Sekiz yılda 7 şampiyonluk yaşamış Mehmet, Ali, Sabri, Şükrü, Refik Osman Top... 1945-46’da Doktor Vedii Tosuncuk, Şükrü Gülesin, Hristo, Hakkı Yeten, 1952-53’te Şeref Görgey, Eşref Bilgin, İmam Hayati... 1957-58’de Küçük Ahmet, Varol, Bahattin, Münir, Nazmi... 1974-75’te Sanlı, Vedat, Necmi, Miliç, Niko... 1977-78’de Yusuf, Vedat, kaleci Mete... Ve 2003-2004 Giunti, Zago, Tümer, Sergen... Beşiktaş tarihi onurlu, itibarlı ve şerefli şampiyonluklarla doluyken, başkanın yanlış zaman ve yerde yaptığı açıklama sonrasında herkes bu maçın gazozuna olacağını konuşuyordu. Ama tribünler 92-93 sezonunu, bilhassa Ankara’yı hiç unutmamıştı. Ve geliyoruz dün geceye... Beşiktaşlı oyuncular, tarihinin çizmiş olduğu onurlu ve itibarlı yolda Tümer, Sergen, İbrahim Toraman, Koray, Kleberson ve diğer tüm oyuncularıyla sınıfı geçmiştir. Kimse bu mağlubiyetin altında en ufak bir ‘hinlik’ aramasın. Art niyetli olsam, ben ve oğlum Hakkı olurduk... Çünkü Galatasaray’ın şampiyonluğu yerine, Fenerbahçe’nin ipi göğüslemesini istiyorduk, ama dün dün gece kafamız hiç karışmadı. Aksine ikimiz de stattan dimdik çıktık. Bravo çocuklar... Böyle bir gece bir daha yaşanmaz, yaşanacağını da hiç sanmıyorum. Beşiktaş takımını, bu mağlubiyete rağmen kutluyorum.