Korkunun sonucu...

Dünkü maçtan alınacak her puan, para ve itibardı. Kısaca, beklentiler çok ama çok fazlaydı. Ama dün gece futbol unutuldu... Ertuğrul Sağlam, futbolcuyken ilk Şampiyonlar Ligi’nde Fransızlar’a (Paris Saint Germain) gol atmıştı, teknik direktörlük koltuğunda ilk Şampiyonlar Ligi maçından da zaferle ayrılmak istiyordu. Marsilya maçından önce basın toplantısında, “Kazanmak zorunda değiliz. Ama bu demek değli ki, galibiyete oynamayacağız. Rakibi düşünmek, kendi futbol anlayışından uzaklaşmak demektir. Biz kendi oyunumuzu oynayacağız” demişti. Ama ortaya konan oyun farklıydı.Belli ki, Beşiktaş rakipten çok çekiniyordu.
Düşünün bir kere, rakip kaleci dün gece hiç topla haşır neşir oldu mu? Kartal’ın sezon başından beri en verimli bölgesi olan kanatlar, dün gece S.O.S verdi. Şans da Beşiktaş’ın yanında değildi. İlk 30 dakikada Serdar Kurtuluş ve Ricardinho’nun sakatlanması, Ertuğrul Sağlam’ın maç içinde yapacağı hamleleri kısıtladı. Yani, henüz ilk yarıda işler arap saçına dönmüştü.Maç boyunca forvete giden her top, duvara çarpmışçasına geri dönüyordu. 77’ye kadar dayanabilen Toraman-Diatta ikilisi caresiz kalışı, arka direkte de adam olmayışı Kartal’a pahalıya patladı.Marsilya’nın Cisse’si de son dakikada işin bittiğini söyledi.
Şunu açıkça belirtmek isterim... Serdar Özkan’a bu kadar yüklenilmemeli. Kalitesine diyeceğim yok, ama lig ve Avrupa maçları onu yordu. Dün Yozgatlı düşünülseydi, daha verimli olurdu.
Sonuçta bu derece kendi sahana kilitlenirsen, sonuca da katlanmak zorundasın. Oysa ki, maçtan önce Marsilya’nın saha içi ve saha dışı görüntüsü Beşiktaş için çok olumluydu. Ama Beşikaş, o kadar korkak ve çekingen oynadı ki, olacağı buydu.