Kızmayacaksın hocam...

Tabata oyundan çıkıyor, yerine giren Fink. Bu şu demek; “Ben 1-0 yenik durumdayım ama, fark 2 ya da 3 olmasın.” Oyun anlayışı son 5 dakika hariç buydu. Anlayın siz çileyi... Son 5-6 dakika hariç, maç öyle bir sıkıştı ki, açmak mümkün değil. Bir de sahada her şeye izin veren, eline bir düdük verilmiş, sürekli öttüren bir hakem ve yerden kalkmayan Kayserili oyuncular. Kimse kızmasın, ben de olsam aynısını yapardım. Hani kazanmak için her şey mübah ya... Yalnız anlamadığım bir şey var. Oyunu açmak lazım dedik ya, Mustafa Denizli’deki bu Ekrem Dağ aşkını anlayamadık. Biraz kabak tadı verdi. Mürekkep de yaladık, 35 sene de soyunma odalarında Bengay kokularını da çektik. Az çok bu işi biliyoruz. Mustafa hocam, katrandan olmaz şeker, Ekrem’den de solbek. Hatta hem sağbek hem de orta saha da olmaz. Fink kulübede. Biliyor musun hocam kovduğun Cisse, Marsilya’da harikalar yaratıyor. Şimdi diyecek ki Denizli, “Bobo’yu, Nobre’yi, Tabata’yı oynattım. Gelmiyor gol, ne yapayım?” Tamam da hocam, seni en çabuk kaleye götürecek olan Holosko nerede. Adamın kafasını bitirdin. Bobo geçen hafta yok, bu kez sahada. Medya yazınca kızıyorsun. Kızmayacaksın hocam, gerekeni yapacaksın. Kayseri’ye kızdın, ‘yatarak puan aldılar’ diye. Sen ve bazı talebelerinin ne farkı var, siz de yatarak Beşiktaş’ın paralarını alıyorsunuz. Kızmayacaksın hocam, hele bana hiç kızmayacaksın.