Hedef neydi?

Diyarbakır maçında takım yorgundu dedik, kafalar CSKA Moskova maçındaydı dedik, telafisi olur dedik, biraz hoşgörülü idik. Hatta dün geceye kadar İsveçli hakem için de bir sürü komplo teorisi ürettik. Allah var, adam mükemmel bir maç yönetti.

Peki hedefine ulaşmak için ne yapman lazım: Gol. Bakıyorsun sahaya bir Bobo, o da 90 dakika içinde ceza sahasına bir sefer girdi, o da gol oldu. 86. dakikada müsabakanın kader adamı Tello çıkıyor Bobo’nun yanına Nobre alınıyor. Böyle mi olmalıydı? Bütün beklentiler ölü toplarda.

Orda da Ferrari, Fink, Sivok hep birinci derece defans adamı olduklarını akıllarına getirerek topu dağlara taşlara gönderdi. Gerçi Almanya’dan gelen Manchester’in önce 1-0 sonra 2-1’lik galibiyeti haberi hayallerimizi yıkmıştı ama birde öbür taraftan bizim gücümüz yoktu ya da var gözüküyordu.

Top bizdeyken iyi.

Fink olsun, Ernst, Tello bir şeyler var. Ama top rakipteyken ara ki Beşiktaş’ı bulasın. Türkiye Ligi’nde 15 maçta 12 gol, Şampiyonlar Ligi’nde iki gol. Bu ayıp yeter. Hele son dakikada gelen bir gol var ki akıllara zarar. Çok hayal etmiştik, hedefimiz vardı ama hayallerimiz yıkıldı. Hani derler ye gerçekleşmeyen hayaller sabun köpüğüne benzer, uçar gider. Bizim de bütün hayallerimiz uçtu gitti. Annemizin ligine geri döndük. Hayırlı olsun.