Halis'e rağmen!

Aylardır, eğitim görüyorlar. Şiddetli faul. ‘99 metre’ demiyorum, en az 100 metre uzaklıktan pozisyonları takip ediyoruz. Colman’ı bir değil, iki değil, üç sefer affetti. Üçü de kırmızı kart. Mustafa Akçay Halis Özkahya’dan daha dikkatli; kementi attı, kırmızıdan kurtardı. Halis Özkahya hâlâ bulunduğu yerde! FIFA’ymış, boşversene!

Beşiktaş’ın en büyük sıkıntısı yine gol. Bilic, defansa sol taraf hariç çare bulmuş. Ama solda sıkıntı büyük. Ersan Gülüm, gidemiyor, gitse geri dönemeyecek, onu biliyor. Mustafa Pektemek formayı hep istiyor. Ama çok bencil. Üstelik topla kavga halinde. Tabii ki bu da Beşiktaş’ın orta sahayı geçmesini önlüyor. Kısacası oyunu kenarlara taşımalı Bilic. Gol gelmeyince Gökhan’ı çizgiye, Almeida’yı gol bölgesine alınca her iki kenarda da istediği pozisyonları dolayısıyla 75. dakikada da golü buldu. Çünkü Mustafa Akçay, defansını çakılı ölü toplar dışında ileri çıkartmadı. Henrique de aynı Mustafa Pektemek gibi yalnızları oynadı. Malouda’nın kalitesi belli ama o da yalnız. Şunu da belirtmek lazım; Gökhan ve Almeida bu takımda her zaman yer bulur.

Yaklaşık 50 bin seyircinin Olimpiyat’ı inletmesi lazım, ne yazık ki altı üstü karma karışık. Destek Beşiktaş’a olmalı. Sizi buraya toplayan Beşiktaş. İbrahim Hacıosmanoğlu çok güzel bir protesto yaptı. Ancak Beşiktaş’ın bu konuda en ufak bir dahli yok. Fikret Orman kapılarını açtı. Beşiktaş taraftarının da Trabzonla bir sıkıntısı yok. Onların da kapısı Trabzon’a ardına kadar açık. Onun içindir ki Beşiktaş seyircisi arasında oturmak hem çok rahat hem çok huzurlu. Çünkü Beşiktaş taraftarlı gönül insanı. Perşembe günü Norveç’teyiz. İnşallah huzurlu döneriz. Görüntü iyi.