Çok ama çok yazık oldu

Anfield Road’da ‘Asla yalnız yürümeyeceksin’ şarkısını bedenimize kafamızın içine kazıya kazıya işleyen Liverpool seyircisini asla unutamam. Dün geceki statda müsabaka başlamadan 5 dakika önce tribünden dışarı çıktım. Yiyecek bir şeyler almak, ihtiyaç gidermek için. Yerime döndüm. Oturana kadar Hakan’ın koruduğu kalede 5 gol gördüm. Feleğimi şaşırdım. Kafam hala o gündeydi. İçimden bildiğim tüm duaları okudum. Bu işler Allah’a kalmıyor. Çalışanın Allah yüzüne gülüyor. İlk yarı balkondaydım. Rahat hatta Demba Ba, Veli ve Töre’yle çok iyi pozisyonlar yakaladık. Lirepool’un en önemli özelliği topu kanatlara yayarak yan topları kullanmak. 80. dakikaya kadar çok rahattık. Ama orada Balotelli ve Sterling sahaya çıktı. Serdar Kurtuluş’un bölgesindeki verimi Motta’nın bölgesinde yaşıyamadık. Zaten bir ikinci yarı yaşandı. Ellerimiz başımızın arasından bir türlü rahat olmadı. Bir de tabii hakem faktörü ortaya çıkınca, oyunun tek bir izahı vardı, yazık oldu. Hem de çok yazık. Aslında 46 ile 90 arasında takım çok heyecan yaptı. Topun Beşiktaş’ta kalması gerekirken ki topla çok iyi oynayan oyuncular var. Sosa, Gökhan Töre, Oğuzhan, Demba Ba ama maalesef Liverpoollular’ın baskısı Beşiktaş’ı pas hatalarına itti. Rakip alanda ilk yarıdaki verimliliği maalesef yaşıyamadı. Yazık oldu dedik. İlk şutları 42. dakikada geldi. Orada da Cenk mükemmeldi. Kaptan Gerard yok, ama kaptan Henderson, Gerard’ı hiç aratmadı. Bir İbe vardı ki dün gece tek başına Beşiktaş’a yetti. Filim koptu mu? Hayır. Eğer Beşiktaş taraftarı 2007’de İnönü’de olduğu gibi Olimpiyat’ı doldururusa, o gün İnönü’de Bobo vardı. Bugün Demba Ba var. Yola trafiğe kurtlar inecek. Hiçbir şeye bakmadan o gün Olimpiyat’ta olmalıyız.