Çay demsiz!

Kazanan daima haklıdır. Ancak doğduğum yerin takımı Rizespor’a bir tavsiyem var. Galibiyet golünü attıktan sonra daha oyunun bitmesine 40 dakika var. Yere düşen kalkmıyor. Sakın ola ki, Rize’deki maçlarımızda rakip aynı davranışta olursa Beşiktaş tarafının kızdığı gibi kızmayın. Asıl üzüldüğüm; hakem sedyeyi çağırıyor, “Eyvah!.. İnşallah bir sakatlık yoktur” diyoruz. Ama taç çizgisinden dışarı çıkan sihirli bir el değmiş gibi canlanıveriyor ve oyuna giriyor. İşte bu kısmı ayıp, hiç yakışmadı. Beşiktaş dün sahada sadece yedek takımla değil, yedek seyirciyle de gelmişti. 65. dakikaya kadar...
Beşiktaş için itibar maçıydı. Son iki sezonun kupa beyi itibarını da kaybetti, puanını da... Sakın sahadaki futbolcular bir daha ‘Ben niye oynamıyorum’ diye problem yaratmasınlar. En kötüsünün milyon dolar olduğu oyuncu kadrosunda bu derece silik ve yetkisiz olması yakışmadı. Parada gitti, itibar da. Kaçak oynadılar, top almaktan korktular. Olacağı buydu. Ben daha çok öz kaynak üzerindeki oyunculara baktım; İbrahim Kaş, Sedef, Aydın, Batuhan... İbrahim Kaş yerinde değildi. Sedef ilk yarı önünde Aydın arkasında Baki... Düşünün Sedef’in halini. Aydın’ın koşmasını bırakın, yürürken bile benden ağırdı.
Higuain’i herkes çok merak ediyordu. 7. dakikada golü atınca sevindim. Basit olanı yapsa işi çok daha kolay ve takımına da çok daha faydalı olacaktı. Topun, sibobunu aradı. Biz de golden sonra Higuain’i aradık. Yazık oldu... Hem itibar gitti, hem para... Ben biraz rahatım; biri doğduğum yer, biri doyduğum yer... Fazla acıtmadı.