Bravo Rüştü

Tam 28 yıl önce, Eskişehir Atatürk Stadı’ndaydım. Şartlar biraz hafifletici olmakla birlikte yine aynı. Eskişehir sıkıntıda, Beşiktaş şampiyonluk hesaplarında.
Değişen ise; 28 yıl önceki toprak zemin, çim olmuş. Rıza Çalımbay bu sefer sahada değil, kulübede ancak Eskişehir kulübesinde...
Yani doğduğu yerde değil, doyduğu yer için mücadele ediyor.
Gelelim sahaya... 45. dakikada olması gereken kadro, maalesef ilk yarı yoktu. Bobo forvete, Üzülmez sola, Ekrem sağa, Sivok ve Serdar soyunma odasına. Bunu niye söyledik; Serdar Özkan ve Sivok kötü oynadığından değil ancak, Eskişehir’in oyun anlayışına Denizli’nin ilk 45 dakikadaki kadrosu sağlıklı değildi. Çünkü Eskişehir geriye yaslanmış, uzun toplarla Youla’yı kaçırarak pozisyon ve gol bulmak istedi. Sivok, Ekrem, Gökhan hatta İbrahim Toraman arasında Youla yalnız ne yapsın. Sıkıntılı dakikalarda Youla-Engin kavgası Beşiktaş’ın imdadına yetişti. Yapılan Bobo-Sivok, Serdar Özkan-İbrahim Üzülmez değişikliği Beşiktaş’ın üstündeki kara bulutları atarak rahat bir ikinci 45 dakika geçirmelerini sağladı. Kaleci Rüştü’ye 3 yürek hoplatan top geldi, tecrübesini kullandı. Maçın kader adamıydı. Ernst, Cisse ve hatta Delgado’yu dünün iyileri olarak sayabiliriz. Yusuf’u en sona bırakıyorum. 80’de girdi, tam girdi. Tribünde ben hariç, 70 metrede kaleci Sinan dahil çalımlamadığı oyuncu kalmadı. Golü Holosko’ya yaptırmadı. Holosko’ya çarptırıp gol attı. Dedik ya; bu sene Beşiktaş’ın hedefi şampiyonluk. Zor bir fikstür, en zoru da dündü.