Ayıptır...

Yapma be İsmail kardeşim! Sen ve arkadaşlarınızda Allah korkusu olsaydı, rakibe bu derece acımasızca tekme atmazdınız. Yazıya bu şekilde başladım, çünkü Gençlerbirliği oyuncularının girdiği her ikili mücadelede yaptığı faullerde biz dahil bütün tribünler kart bekledik. Yani şunu söylemek istiyorum; Başkent ekibi öylesine acımasız taktik fauller yapıyor ki, biraz ayıp oluyor. Arkadaşlar, bu hepinizin ekmek mücadelesi. Tamam futbol erkek oyunu ama, siz biraz belden aşağı vuruyorsunuz. Yeter artık, rakipleriniz her Gençlerbirliği maçından sonra bu senaryoları yaşamak zorunda değil. Maçın özeti ne taktik, ne teknik. Fuallerin de arkasına sığınmamak lazım. Stres yok, sıkıntı yok, sezon nasılsa unutuldu. Üçüncülükte de sıkıntı bulunmuyor. O halde Beşiktaş’ın bu telaşlı oyunu neden? Üst üste iki tane olumlu pas bile yapamadılar. Düşünün koskoca 90 dakikada Beşiktaş, Gençlerbirliği ceza alanına girmeden, maçı 2-1 kazanıyor. Ali Güneş’in mükemmel golü ve İbrahim Üzülmez taktiğiyle kazanılan bir penaltıyla maç bitiyor. Artık Siyah-Beyazlı taraftarlar, İsmail Güldüren gibi açmış ellerini dua ediyor, “Nasip eyle ya Rabbim bir golcü” diye. İbrahim Akın ve Sergen golcü diye sahada, ama sıkıntı var. Ahmet Dursun ve Jun girmiş, bakıyorsun, aranan kan değiller. Futbolun güzelliği goldür. Ama Kartal’da bunu yapacak golcü yok. İki sezondur bu sıkıntı aşılamıyor. Yurt içinde böyle bir yetenek yok. Yapılacak tek bir şey gözüküyor. Galiba bir golcü duasına çıkmak lazım! Kurtuluş reçetesi, bu tribünlere heyecan verecek bir golcüde. Nasip olur mu, onu da bilemem.