Sürpriz değil

Alex’in sakat olması, Fenerbahçe açısından önemli eksiklikti. Çünkü Brezilyalı’nın oynamadığı maçlarda Sarı-Lacivertli ekip rakip kaleye gidemiyor, hücum organizasyonlarında bocalıyor. Kayserispor karşısında da Fenerbahçe bu olumsuzluklarla doluydu. Bir de Zico maç eksiği ve kondisyon sorunu bulunan Appiah sürprizi yapınca, Fenerbahçe orta alanda teslim oldu. Ganalı oyuncu sadece golün pasında gözükürken, daha sonra kaybolup gitti. Kayserispor ayağa paslarla kenarları kullanıp, Fenerbahçe’yi sürekli hataya zorladı. Sakatlanıp çıkana kadar İglesias, Edu-Lugano ikilisine havadan top göstermedi. Durgun, rakip kaleye gitmek istemeyen, orta sahada bocalayan Sarı-Lacivertliler yine de Semih’le öne geçti, ama skor avantajı bile Fenerbahçe’yi ‘uyku’ modundan normale çeviremedi.
Zico’nun Appiah tercihi bana göre yanlıştı. İtiraz ve seyirci baskısıyla hakem Orhan Demiray’ın Edu’yu çıkarması da yanlıştı. Çünkü Edu elle oynamadığı gibi, pozisyonda bariz ofsayt vardı. 10 kişi kalan Fenerbahçe’de Deniz’in sakatlanıp çıkması, işlemeyen sisteme ikinci darbe oldu. İlk yarıda eşitliği bulan Kayserispor, Fatih, Mehmet Eren ve Mehmet Topuz’un sürükleyici futboluyla öne geçti. Kontrolsüz ofsayt taktiği yapan Sarı-Lacivertli savunmanın golde büyük hatası vardı.
Şampiyonlar Ligi’nde dolu dizgin giden Sarı-Lacivertliler, golün dışında pozisyon üretemedi. Carlos’tan başka rakip kaleyi yoklayan çıkmadı. Böyle kötü bir Fenerbahçe’yi bulan Kayserispor’un skoru 2-1’de tutma düşüncesi de garipti.
Mücadeleyi unutan Sarı-Lacivertli ekibin kaybetmesi sürpriz sayılmaz, çünkü Fenerbahçeli futbolcular PSV, Milan, Beşiktaş maçlarındaki gibi ‘kazanma hırsı’ yüklü değildi. Stres yüzdesi fazla olan 90 dakikadan sonrası Fenerbahçe’in teklediği istatistiklerle tespit edildi. Zico dinlenmiş bir kadroyu sahaya sürse acaba ne olurdu?