Keşke!

Nicolas Anelka, Tuncay Şanlı, Mehmet Aurelio, Rüştü Reçber ve Ümit Özat, bir zamanlar Fenerbahçe forması için ter akıttılar. Tuncay, Rüştü, Aurelio ve Ümit’in Fenerbahçe’nin kazandığı son 3 şampiyonluktaki payları tartışılmaz.
Tuncay, İngiltere’de sık sık manşetlere çıkıyor. Anelka, Chelsea gibi bir dev takımda Drogba’yı yedek kulübesine yolladı. Aurelio’nun ise İspanyol medyasında yer almadığı gün yok neredeyse... Rüştü, bazı maçlarda hatalar yapsa da, Beşiktaş’ın galibiyetlerinde rol oynuyor. Ümit Özat, Fenerbahçe’den sonra Köln’de de kaptan oldu, şanssız bir rahatsızlık yaşadığı için şimdi dinleniyor. Doktorların vereceği ‘oynar’ raporunu dört gözle bekliyor. Tuncay, Aurelio ve Anelka... Hattt Ümit Özat ve Rüştü keşke şu an Fenerbahçe’de olsaydı. O zaman Sarı-Lacivertli yönetim ve teknik kadro ne defansif orta saha arardı, ne kaleci, ne forvet, ne de Tuncay gibi barutu ateşleyen bir futbolcu. Düşünsenize, elinizde kalite saçan 4-5 oyuncu bulunuyor. Bunlar birer birer kafesten uçuyor. Hem de çoğu bedelsiz gidiyor. Sonra da sen futbol pazarına çıkıp gidenlerin boşluğunu doldurmak için fiyat araştırması yapıyorsun.
Keşke tutulabilseydi Tuncay, Aurelio ve Anelka... Rüştü ve Ümit Özat... Hatta herşeye rağmen Appiah... O zaman Josico ve Maldonado, rüyalarında görseler bile inanamayacakları rakamlara imza atamayacaktı. Daniel Güiza’nın kulübüne 14, menacerlerine 3,5 olmak üzere toplam 17,5 milyon Euro bonservis bedeli kasadan çıkmayacaktı. Ümit, Rüştü ve Tuncay... Aurelio ve Anelka... Keşke kalsaydılar Fenerbahçe’de... İddia ediyorum, Fenerbahçe Şampiyonlar Ligi’nde kesinlikle gruptan çıkar, yarı final ya da final oynardı. Türkcell Ligi’nde ise en yakın rakibine uzak ara yapardı. Geçmişe ağlamak fayda getirmez. Umarım Fenerbahçe’yi yönetenler bu hatalardan ders çıkartmayı unutmaz, eldeki değerlerin kıymetini bilip Fenerbahçe’den gitmelerine seyirci kalmaz.