İsteyince oluyor

O kadar da değil... Tamam Fenerbahçe kötü günler geçiriyor, geçen hafta Ankara’da yürüdüler adeta. Ama arada sırada kontrada çıkartıyor Fenerbahçe. Alex, Semih, Gökhan Gönül, asabi çocuk Uğur hata yapsalar da Lugano ve Önder var. Canları istedi mi ahmak ıslatandan, doluya kesiliyorlar.

Kırmızı-Beyaz lider, iki kez öne geçti Saracoğlu’nda. Sandı ki, Fenerbahçe oyundan düşücek. Hatta küçümser gibi durdukları da oldu. Deivid-Deniz ve bir türlü toparlanamayan Emre’ye rağmen, bu kez kolay lokma olma niyetinde değildi Alex ile adamları. Soyunma odasına 3-2 önde gitmeyi başardılar.

Fenerbahçe’nin tempolu havası ikinci yarıda da bozulmadı. Kendi kendime ‘bu takım beş haftadır, neredeydi’ diye sordum. Tribünlerin de benim gibi düşündüğünden eminim. Rakibine üstünlük kuran, koşan, pres yapan ve göz zevkini unutmayan bir Fenerbahçe’yi, fazlaca özledikleri her halinden belliydi taraftarların. Lider Sivasspor’u puansız gönderen Fenerbahçe, inşallah bir parmak bal değildir.

Bülent Uygun’un takımı 4 gol yemesine rağmen ezilmedi. Ama Fenerbahçe’yi ciddiye almamanın faturasını ağır ödediler. Kamanan, Bilica ve biraz da Sedat’la Fenerbahçe’ye karşı koymaya çalıştılar. Ancak Sarı-Lacivertliler taraftarıyla birlikte öyle bir dolmuştu ki, Sivasspor’a karşı koyacak pozisyon bırakmadılar. Maçın ilk dakikalarında Fenerbahçeli oyuncuların aşırı sinirli olması, gözden kaçmadı. Bir de 21. dakikada Sylla’nın el ve kafayla karışık uzaklaştırdığı top vardı. Hüseyin Göcek penaltı noktasını gösterseydi, sanırım kimsenin itirazı olmazdı.