Her şey olabilir

Fenerbahçe’de enteresan işler oluyor. Bu 60. dakikadan sonra futbolcuların yorulması, Niang, Dia, Stoch gibi yeni transferlerin erken düşüşe geçmeleri olabilir. Cristian, Andre Santos, ikinci sınıf durumuna düşen Bilica’nın, sıradan futbolcu sinerjisi vermeleri olabilir. Mehmet Topuz ile Caner’in beklenen katkıyı yapamaması olabilir.

Fenerbahçe’de altın sezonlarından birini yaşayan, rekorları alt üst eden Alex’in bazı 90 dakikalarda silik bir karaktere bürünmesi olabilir. Mesela Young Boys, PAOK ve Ankaragücü maçlarındaki Alex gibi. Fenerbahçe’nin lokomotifleri Emre-Gökhan Gönül ikilisinin zaman zaman enerji hatlarının kesilmesi olabilir. Selçuk ile Özer’in uzun süreli sakatlanması, Guiza’nın bunalımdan çıkamaması, Kazım’ın ise aymazlığı sürdürmesi olabilir.

Yabancı transferlerin zamanında yapılmaması, teknik sorumlu Aykut Kocaman’ın takım oluşturma yanlışlığı, taktiksel hataları, maçı iyi okuyamayıp yerinde hamlelerde bulunmaması olabilir. Başkan Aziz Yıldırım’ın 2009 kongresinde 3 yıl şampiyonluk garantisi vermesi, futbolcuları strese sokmuş olabilir. Fenerbahçe’nin son 3 yılda şampiyonluğa hasret kalması, Avrupa’da Zico’dan sonra hüsran yaşanması, buna bağlı olarak taraftar ve camianın sabırsız bir kimliğe dönüşmesi olabilir.

Ligin ilk yarısında kadrodaki tüm futbolcuların ciddi sakatlıklar geçirmesi olabilir. Yedikleri önlerinde, yemedikleri arkalarında, paraları tıkır tıkır hesaba yatan, Euro milyoneri futbolcuların, profesyonel anlayışları kesintiye uğramış olabilir.

Fenerbahçe’nin şampiyonluk ekseninde belirgin bir kayma olduğu çok açık. Aslında zirveyle aradaki fark kapanmayacak bir aralık değil. Yönetim, teknik kadro, futbolcu, taraftar ve medya beşgeninde doğru adımlar atılırsa, pozitif anlamda her şey olabilir.