Hep böyle mi olacak!

Aykut Kocaman’ın Ankaraspor’u kalabalık orta saha, ayağa seri paslar ve her bölgede yardımlaşma ile daha ilk dakikalarda Fenerbahçe’yi adeta teslim aldı. Sarı - Lacivertli ekipte savunma, orta alan ve hücum bölgesi hatları uzun süre kesintiye uğradı. Zico, futbolcularını birbirlerine yakın oynamaları için kenardan çok uyardı. Hatta Alex’i, Lugano’yu, Aurelio’yu sık sık yanına çağırarak, yapmaları gerekeni bir bir dikte etti, ama ne yazık ki, beklediğini alamadı.Fenerbahçe’de aksayan sadece sistem değildi. Acemice, çok sayıda top kaybı yapan sol kanat zaman zaman işlerken, sağda ise Serkan ve Mehmet aksadı. Sonuç olarak Fenerbahçe futbolun iyi yanlarını gösteremedi, pozisyon zenginliği yok denecek kadar azdı. Yine bir Ümit - Alex telapatisi, ilk 45’in son saniyelerinde Fenerbahçe’nin ilacı oldu.Konyaspor, Bursaspor maçlarında da fotoğraf kareleri sanki aynıydı. İlk yarılarda rakibe mahkum bir Fenerbahçe, ikinci devrede ise rakibe hakimiyet kuran bir tempo... Çabuk oynayan, boş alan bırakmayan, kanat organizasyonları yapan, hataya zorlayan bir Fenerbahçe... Bu taktik gereği mi, yoksa rakibin yorulmasından kaynaklanan değişim mi?.. Bunu önümüzdeki maçlarda daha net göreceğiz.İkinci yarının tamamında olmasa da, Fenerbahçe futbolu hatırlıyor. Bu film bakalım daha ne kadar vizyonda kalacak?.. 100. yılda Sarı - Lacivertli renklere gönül verenler sevinirken, hep kahır mı çekecek?...Maçın hakemi Yunus Yıldırım, garip düdükler çaldı. Bariz faullere seyirci kalırken, pozisyona uzak olmasına rağmen penaltıyı kolay verdi. Fenerbahçe’nin galibiyet golüne kadar Ankaraspor kalecisi Hakan, sürekli zamana oynadı. Ancak ne hikmetse, sarı kartı gören Fenerbahçe kalecisi Serdar oldu!..