Bu mu erkek oyunu!

Futbol erkek oyunudur, kabul. Hırsa, mücadeleye, kora kor savaşa eyvallah. Ama tekme, tokat, sakatlama düşüncesiyle yapılan müdahalelerin adı nasıl erkek oyunu olur. Diyarbakırspor’da Adnan Ayman, Barış, Abidin ve Tolga başta olmak üzere futbolda olması gereken tatlı sertliğin suyunu çıkardılar. Maçın hakemi Suat Arslanboğa da her şeye seyirci kaldı. Tribün baskısı, futbolcuların her fırsatta hakeme itirazları karşısında Arslanboğa kuzu gibi oldu. Maçın kontrolünü elinden kaçırdı, bana göre bu maçın hakemi değildi.

Ev sahibinin hırsla karışık aşırı sert tutumu Fenerbahçeli oyuncuları da yıldırdı. Şaşıran Sarı-Lacivertliler biraz da korkunca Tazemeta ve Mendoza defansın arkasına bırakılan toplarda pozisyon buldu. Bilica ile Lugano ikilisi rakip hüücumlarda bolca kademe hatası yapıp adam kaçırdılar. Savunma göbeğindeki bozukluk Lugano’nun gelişiyle de maalesef tamir edilemedi. Özellikle Bilica acemice hareketleriyle can sıktı.
Gökhan, Emre, Semih ve Kazım’ın inatçı direnişi Fenerbahçe’yi ayakta tuttu. Aslında rakibin sert ve saldırgan futboluna Sarı-Lacivertliler sakin ve ayağa paslarla organize olması gerekirdi. Herhalde Daum devre arasında bu uyarıyı yapmış olacak ki Fenerbahçe daha fazla topla oynayıp, organize olarak Diyarbakırspor’un hırsını ve sertliğini aldı götürdü.

Fenerbahçe ezeli rakibi Galatasaray gibi üçte üç yaparak liderliğe ortak oldu. Sarı-Lacivertliler ikinci yarıdaki temiz, sakin ve bilinçli oyununu koruduğu her maçı kolaylıkla kazanır.