Yazık...

Eyvallah, Ay-Yıldızlı forma için can kurban ama niye hep aynı adrese hucüm, yükselene bu pervasız paçadan çekiş. Selçuk’la başladı harekat... Arkadan Hamit, son kurbanlar yine Selçuk ve Burak. Biraz tanırım, bu çocukların hiçbiri kansızlıkla haşır neşir olmamışlardır, böyle biline. Ayıp diyelim geçelim ‘Ayıp bir şey yapmadık ki’ diyenlere... Döndük yine yurdumuza her kabahatin kamufle edileceği, her türlü başarısızlığın anında unutturulacağı bir dünya kalitesi ligimize (!) ben dahil tüm enayiler adına...

İlk yarının son saniyeleri Galatasaraylı oyucular, top çeviriyor kendi aralarında kimsenin karşı kaleye gitmeye niyeti yok üstelik mağlupsun Gençlerbirliği önünde anlayın hali. İlk ve tek isabetli şut 38. dakikada Amrabat’la. Top oynama oranı yüzde 62 konuk takımda. Yemişim bu oranı demek geliyor içimden sizlere bunu yazarken, diyorumda. Sürekli topu enlemesine hababam, diklemesine düşünen yok. Selçuk olmayınca Emre’ye bu görev verilmiş çakma gibi, gibisi de fazla. Arkasındaki Melo’ya artık lafım yok size bırakıyorum. Bir tek Elmander...

İkinci 45 biraz kıpırdanma bile yetiyor. Soyunma odasındaki fırça tam isabet. Burak’ın yerine Umut giriyor imzada geçikmiyor. Arkadan akşamın en çok koşan ve en çalışkan kramponu Elmander öyle bir selam çakıyor ki inanılmaz. Ama yetmiyor. İlerideki oyuncular defansa gol yetiştiremiyor adeta. İki dakikada yenilen duble gol, ailecek çöküş. Hakan Balta’nın pantolon olmadı gömlek verelim golü amorti hesabı. Yine puan kaybı, yine hüsran. Bundan önce hayırlısı derdim artık bunun pek hayırı da kalmadı...