Son imparator

Hedefe bir adım. Rakip Sion. İsmi dile kolay. Cenevre’deki ilk 10 dakikayı düşününce tabi ki sinir bozucu. Aman aman bir terslik çıkmasın cinsinden bir gece kıssadan hisse.
İlk 20 dakika tanışma merasimi. Ne yaptığını bilen, sindire sindire gelen ev sahibi, kaderine adeta başlama vuruşundan razı misafir. Kalli çok bilmişlerin deyimiyle ‘Baş öğretmen’ sahaya ideal bir ilk onbir sürmüş. Arda ve Barış asansör, Lincoln ve Linderoth göbekten delici rolünde. Hakan ile Ümit nihayet mutlu mu mutlu... Nazar boncuğu... Diğerleri mi? Pres ki pres... İşte panzerin yıkım planının şifresi: Tek kelimeyle pres. Rakibe bırakın koşmayı, yürümeyi bile izin vermeyen Galatasaray.
Manzara böyle olunca, resim çala kalem olur mu? Eşyanın tabiyatına aykırı. Daha ilk 45’te fotofinish Ümit Karan’ın performansı bir anlamda ekmek kadayıfı hem de kaymaklı. Sonrası mı akıllara zarar. O ne gol Yarabbi.. Yıllar önce Viyana’da aynı imzayı Hagi’den yaşamıştık. Bu daha mı şık? Bilemem siz karar verin. Fatih Terim’e tavsiyem; kavuğunu artık Lincoln’e versin. Bence Lincoln, Galatasaray’ın son imparatoru. Topla flört mü ediyor, dans mı anlamak zor. Ama itiraf edeyim o kadar yakışıyorlar ki... Değme keyfine...
Geriye ne mi kaldı? Stadı tıklım tıklım doldurmuş taraftarın çığlıklarının gökyüzüyle öpüşmesi, Arda’nın Lincoln’e nazire yapacak golü, Bouzid’e de hoş geldin, amacına ulaşan kramponların bir anlamda vites küçültmesi. Haklılar maraton yeni başlıyor... Hiç kimse şaşırmasın dün gecenin heyecanına kapılıp, söylemiyorum Galatasaray her geçen gün kat ettiği yolla finallere adını yazdırabilir. Kusura bakmayın, bugün taraftar gibi yazmak istedim. Galatasaraylı olan anlar...