Olmadı ama olacak...

Almanya’nın Borussia Park Stadı’nda muhteşem bir cümbüş, sayısal çoğunluk Sarı-Kırmızılılar’ın. Desibel maksimum. Ah bir de karşılıklı küfürler olmasa. Çaresi yok bu beladan kurtulamayacağız. Hele atılan yanıcı maddeler, bir kez rezil olduk ele güne karşı. Hadi bakalım biz de sezon siftahımızı yapıp maçın krampon faslına geçelim... Frank Rijkaard yeni transferler ağırlıklı bir takım sürmüş ve eklemiş pres yap, kora kora mücadele et, futbol kitabı izin verdiği ölçüde sertliğe başvur. On gündür çalışılan ve değişen Galatasaray metabolizmasının kısa bir özeti aslında. Uygulama zayıf zaman lazım. 18’lik Musa’ya, 23’lük Mehmet Batdal’a da. Rakibinin bir kişi eksilmesi ardından golü kalesinde görmek sıkıntı. İkinci yarı oyun içerisinde 7 değişik isim, rakibinin ceza alanında kamp kurma, atak üzerine atak. Arda zorluyor, Serdar hırpalıyor, olmuyor. Karamboller birbirini kovalıyor. Acil bir santrafor aranıyor. Aslında Volkan’ın kurtadığı aman aman bir posizyon yok ortada. Basiret durumu diyelim çıkalım işin içinden. Gerçi anlam olarak bu yenilginin faturası ağır fakat önümüze bakarsak karamsarlık abesle iştigal. Rijkaard bu maçı tamamen hazırlık olarak düşünmüş, Aykut Kocaman ise işi daha ciddi olarak masaya yatırmış. Hangisi doğru derseniz günlük anlamda Kocaman haklı. Ama kapıdan çıkanı hesap edersek...