Neco...

Geçen yazımızda yönetim içinde dönen kulislere değinmiştik, uyarmıştık desek daha doğru olur sanırım, haddimizce. Neyse ki sular duruldu ivedilikle en azından görüntü flu değil şimdilik. Güzel haberler de gelmiyor değil Florya’dan. Ünal Aysal’ın borsadaki dahiyane operasyonu “Bedelli sermaye artırımı“ hayata geçerse, Galatasaray tarihe bankalara borcu olmayan ilk büyük takım olarak tarihe geçecek şu zamanda. Öyle ya bu dertten muzdarip komşuların neler çektiğini gördükçe Aysal’ın bu projesi ayakta alkışlanır, ne diyelim kolay gelsin...
Alıştınız artık maç yazısında böyle detaylar vermeme ama bu kez iç karartan değil oldukça ferahlatan incelikler. Konuk takımın ilk yarıda futbolunu en iyi icra ettiği bir deplasman. Deyim yerindeyse bu zaman diliminde sahasına mahkum olan ve çıkamayan bir Mersin. Akşamın sürprizi Melo’nun yokluğunda bu mevkide görev alan Ceyhun, biraz fazla pas hatasına neden olsa da hoşgörü, golde Engin kadar payı vardı. Tekrar hoşgeldin Neco...
Eyvallah skor olarak bal börekte ters giden işler var, en basitinden kanat yolları yeterince kullanılmıyor. Ha bire Engin ve Selçuk’un kişisel gayretleri ve Neco. Emre Çolak varla yok arası Fatih Hoca’ya havale. Bir kelam da Sercan’a alo, iyi misin diyorum sana, onu da aynı adrese! Durum böyle olunca arada bir soğuk duş yiyeceksin el mahkum. Bariz penaltı imza Selçuk‘tan, final Neco’dan. Başka da bir şey yok. 3 gol, 3 puan pırlanta. Sen işini bilirsin hocam. Galatasaray’a gönül veren herkes yanında ben dahil...