Kutlu olsun...

Kimse alınmasın pek inandırıcı ve samimi gelmedi, geçmişin muhasebesini yaparsak. Maçtan önce konuk takımın taraftarlarının biber gazı yemesi hepimizi üzdü. Ne oldu ne bitti bilinmez ama sanırım bir açıklama gelecektir. Neyse diyemeyeceğim pek neysesi, olmuyor artık.

Önce ilk 45. Oynayan hucüm organizasyonlarını hakkıyla yapan takımın adı Gaziantep. Misafir takımda bir Melo ve Muslera. Diğerleri gereksiz bir panik içinde. İlk şutun 36. dakika. Hiçbir dogru düzgün atağın yok. “Merkez” diyeceğim ama orta alanında ki hakimiyetin koskoca bir sıfır. Anlaşılamayan bir oyun modeli. Hele Hamit’i hiç sormayın. Rakibi Fenerbahçe’nin erken gol yemesi mi acaba kramponlara kilit vuran? Tam tersi olması lazım moral gücünü de ekleyerek.

İkinci yarı daha düzgün Floryalılar. Selçuk’un devreye girmesi oyuna Yekta’nın yerine sonradan giren Emre Çolak’ın arzulu oyunu dengeleri değiştiren etkenlerdi. Gol, “Kuzeyin oğlu” Burak’tan geldi. Sonrası kabus. Cenk Tosun ve arkadaşları yüklendikçe yüklendiler. Semih ve Riera hayati hamlelerde bulundular hayat veren. İstanbul’dan arka arkaya goller geldi.. Ve puan farkı 7’de kaldı şampiyonlukta haftaya. Matematiği de hesaba katarsak. Artık kutlu olsun...