Korkarsan yanarsın

Acı ve tatsız bir gece. Nasıl tatlı olsun ki, kapkara bir pankart Ankaraspor’dan, ‘Mehmetçiğiz’ sloganlı ve siyah formalı Galatasaray. Nasıl bir atmosfer bu, nasıl... Hakan Şükür milli marşımızda elini kalbine koyuyor, saygı duruşunda hakemi futbolcusu tek yürek duruyor. Boğazımız kilitleniyor ve görevimiz gereği maça geçiyoruz.
Maç mı? Barış ve diğerleri diyelim. Bu krampondan başka ‘canı futbol çeken yoktu’ ibaresini de ekleyelim. Biraz da Linderoth.
Kalli her zamanki planını yapmış, ‘kenarlardan imha’ demişti. Ama Arda’nın dün bu kadar kifayetsiz olacağını tahmin edememişti. Şirketlere bir tavsiyem, Carlos banka reklamında oynuyor, bence Hakan Şükür ve Ümit’i de ikram bisküvilerinde görelim. Bir de Lincoln’ü kendinize benzettiğiniz için onu da ekleyelim. En az Carlos kadar sükse yapar. Bu kadar cömertlik kimseye has değil. Bu kadar korkaklık da. Alman panzeri ligin dibine vuran rakibi karşısında Hakan Şükür’ü çıkartıp Nonda’yı koyuyor. Üçü bir arada olmaz mı! Hadi yine reklam yaptık, es geçelim.
Hikmet Karaman ‘geçit yok’ demiş. Vur-kır-parçala düşüncesini de öğrencilerinin beynine işlemiş. Babaannemden kalma bu taktik, onlara bir puan getirdi ama ilerisi karanlık. Bir de hakem, her eve zarar. Bir sürü hataya imza atan Demiray, Lincoln’e ikinci sarı kartı göstermeyerek Sami Yen’deki ikinci pısırık adam olarak, sahne aldı.
5’te 5 olacaktı, olamadı. Sakın aklımız Bordeaux’da diye mazeretlere girmeyin. Dün geceye ‘hayır’ diyen tek ekip olacaktınız, fırsat kaçtı. Yahu sporla siyaseti karıştırdık. Ülkemiz bu, ne karışmıyor ki...