İşler değişti...

Arena’da zemin düzelmiş. Kısa zamanda bu değişim için helal diyelim. Hep eleştirecek halimiz yok ya. Tribünler hatırı sayılır bir dolulukta, full bile denilebilir. Mancini, artık yavaş yavaş kemikleşen kadroya bu kez Yekta ve Sabri’yi eklemiş, hayırlısı...

Oyuna baskılı başlayan, galibiyet isteyen takım Galatasaray... Yalnız istemekle olmuyor... İlk 30 dakika o istek sadece düşüncelerde, pratikte yok. Sonrası kendine geliş ama saç baş. Yakaladın mı yazacaksın. Eyvallah başta Onur olmak üzere birbirlerinin hatasını kapatan çok başarılı bir defans. Kapanan Trabzon’u açacak bir çilingir krampon yok mu takımda! Sürüsüne bereket fakat olmadı. En azından ilk 45’te... Mustafa Hoca’nın öğrencileri, tüm umutlarını kontraya bağlamış haklı olarak. Bana göre başarılı da oldular. İki net gol pozisyonu, hele Colman’ın kaçırdığı, aklıllara zarar...

İkinci yarı baskıyı daha da artıran parçalılar. Özellikle Melo, Sneijder ve Galatasaray’ın olmazsa olmazı Selçuk’un ayak sesleri ve inisiyatif almaları... Ve gol, Muslera’nın inanılmaz kurtarışı dönen top Sneijder’in asisti, Burak’ın kaleyi bulan imzası... Olcan’la soğuk duş, yine Burak’la diriliş. İnanılmaz bir ikinci yarı. Her iki takımda oynadıkları oyunla keyif verdi. Kadro kalitesi daha zengin olan galibiyeti alan ve hak eden takım oldu Galatasaray. Mancini, doğru yolda ve artık Galatasaray’ı tanıyor. Yetmez ara tatide mutlaka takviye lazım. Hala eksikler var. Alex, bu takıma ilaç gibi gelecektir. Yine yetmez diyelim. Yerli oyuncu lazım yerli. 6 puanlık maçı alınca hedef büyüdü, işler değişti çünkü. Olur mu olur. Olacak da...