Hayal-i Küçük Skibbe!

Mazeretimiz vardı, Ankara’ya gidemedik. Geçtik televizyon karşısına, duygularımızı paylaşmak için. O da ne? Dışarıda fırtına, tufan, ekranda görüntü yok. Ayda avuç dolusu para öde, rüzgardan dolayı siyaha düş. 2008 yılında memleketimde insan mazaraları.
Yazık günah. Gelişmiş tüm ülkelerde ücretli kanallara, yerin altındaki kablolar hayat verir. Burada ise para gelsin yeter! Bizler gibi koyun bulduktan sonra!
Neyse... Biz Ankara’ya dönelim. Maçı parçalı bulutlu izlemekle pek bir şey kaybetmedik. Yine bir deplasman klasiği Florya sakinleri için. Alman hoca beraberliği başarı sanıyor, Leverkusen’i çalıştırdığını zannederek. Artık birileri çıkıp, “Bu ülkede ikinci olmanın bile önemi sıfırdır” demeli. Başkent’te tek pozisyon yok. Biraz Ayhan, biraz da Kewell... Gerisi nane şekeri.
Futbolcular her fırsatta hocalarını sevdiklerini ve ona destek olduklarını söylüyor. Aman ne hoş... Onlar da alıştılar Leverkusen’li gibi olmaya! Öyle ya, Bundesliga’da ilk 5’e gir, Avrupa’ya açıl, bir iki tur geç, başarı! Salla başını al maaşını!
Bakın Sayın Skibbe... Buralarda bu hikayeler geçmez. Başında olduğun takım, Türkiye’nin en fazla taraftarı olan kulüp. Köylü mantığı Beyoğlu’na ters. Galatasaray için dışarıda alınan beraberliğin yenilgiden farkı yoktur.
Gelelim kadro tercihlerine... Meira’dan ön libero, Hakan Balta’dan orta saha yarat, sakatları bahane ederek. Bir de jokerin var; Mehmet Güven! Kurtarıcın desek daha doğru olur. Aman tanrım, ne buluş! Baros’a sağ kanatta rol vererek figüran durumuna düşürdün son haftalarda. Bununla beraber, medyadaki eleştirilere de alıştığınızı söylüyorsunuz. Kusura bakmayın, siz alıştınız Skibbe, ama biz size hiç alışmadık!
Siz de haklısınız, Türkiye=Sizler için rakı, roka, palamut! Lütfen sakatlıkmış, yorgunlukmuş, bunları bahane etmeyin. Çalıştığınız, dolayısıyla ekmek yediğiniz takımın adı, tarihi ters düz etmiş Galatasaray. Bir an evvel aynayla dargınlığınızı bitirmeniz gerek. Ne zaman hatalarınızla yüzleşeceksiniz, Sayın Hayal-i Küçük Skibbe?