Geçmiş olsun!

Ali Sami Yen’de iğne atsan durumu, Elano aşkı mı, yoksa bu sene takıma inancın geçmiş sezonlara göre maksimum seviyeye yükselmesi mi?.. Bana göre doğru olan ikinci şık, tabii ki yapılan imrendirici transferler ve Rijkaard markası gözardı etmek körlükle eş değer. Hadi bakalım inelim yeşil sahaya sözü uzatmadan...

Zenginlik başa bela Hollanda’lı Hoca arka dörtlüyü alışmadığımız kartvizitlerden oluşturmuş. Emre’leri biliyorduk bunlara Volkan ve Uğur’da katılmış. Maç boyu pek uyum gösterdiler diyemem zaten Denizlispor’un şok golü sol bölgeden başlayıp, göbeğe kadar uzanan hatalar zinciri sonucu geldi. Leo Franco’nun da hakkını yemelim güzel izledi golü HD kalitesinde.

Aslında Galatasaray’ın ablukası altında başladı maç.
Ne ararsan vardı konuk takımın kalesi önünde. Adeta gökyüzünle öpüşen kafa, şut ve sürüsüne bereket bir sürü karamboller. Keita’nın bindirmeleri, Arda’nın şık hareketleri, yardımcı hakemin haklı olarak ikazı sonucu kazanılan penaltı işte size ilk yarının karnesi. İkinci 45 senaryo değişmedi sadece baskı bir kademe daha arttı paslarda isabette. Kaptan açtı kilidi koştu ailesine, diğer ailesi olan Galatasaray’ı da rahatlatarak.

Gecenin durdurulamayan bir başka ismi Keita’nın düşürümesiyle ikinci kez beyaz noktaya gidiyordu Kewell duble yapmaya, bu kez ayrı köşe. Şans çalışanın yanındaymış. Keita da bu şansı hak edenlerin başında, bir imza da siyahı krampondan. Galatasaray’da sistem oturdukça daha da keyif alacağımız belli. Rijkaard hedeflediği güzel futbolu daha bu mevsimden göstermeye başladı. Maça gelen taraftarda ödediği parayı sonuna kadar helal etmiştir sanırım. Geçen sezonu hatırlıyorum da neyse bitti artık, hepimize geçmiş olsun...