Çocuklar şımarık!

Tanıdık bir rakip, aşina bir kulvar... Ülkesinde toz duman bırakmayan Galatasaray, yine büyük umutlara cevap vermek adına Cenevre’de. Beklentiler böyle, ama ya maç... İlkonbir afilli, buram buram gol kokuyor. Kaleci Orkun hariç, neredeyse tüm takım rakip sahada kamp kurmuşlar ama çakılı. Gitmek var, dönmek yok. Uyarmıştık; Sion Ayhan’sız olmaz diye. Açalım: Ayhan yoksa klişeleşmiş dar alanda kısa paslaşma(ma) geyiği, ağızlarda sakız olur. Nitekim bu futbolcu antre yaptığında, skor 3-1... Herhalde Kalli’nin canı biraz heyecan çekti, macera yaşamak istedi. Ya da mahalle hesabı, avans verdi.
Bu sezon Carrusca’ya futbolcu olduğunu hatırlatan tilki hoca, Arjantinli’yi oyuna sürmüş fakat gün geçtikçe form grafiği dibe vuran bir Volkan ve sakat sakat oynayan Servet’i heseba katmamış. Sol kulvar koridor oldu desem, ayıp etmiş olur muyum! Aslında dün gece Linderoth, Lincoln ve oyuna girdiği andan itibaren Ayhan dışında, tek bir Sarı-Kırmızılı krampon görmedim. Görsem de, biraz fluydu galiba.
Galatasaray bütün bunlara rağmen nüfus kağıdında ‘Avrupalı’ yazmaya devam ediyor. Fark yemişsin panik yok, moral bozukluğu sıfır. Adeta görüntü ‘şımarık çocuk’ edasında. İşte bu şımarık çocukluk, turu getirecek oyunu göstermese de, gruplara katılacak avantajı İstanbul’a taşıdı.
Yol uzun, arada sırada böyle kazalar, böyle saçmalıklar, böyle lüksler olur. İnanıyorum ki, dün gece kulaklara küpe, camiaya ders olsun. Hayırlısı...