Çılgın yabancılar

Maçtan önce, UltrAslan’ın kalbi olan Alpaslan Dikmen’i farklı renkler ama tek sesle uğurladık. Allah’tan rahmet, ailesine sabır diliyorum.
Rakiplerinin puan kaybettiği haftada Galatasaray’ın nasıl bir sonuç alacağı merak konusuydu. Matem havasıyla start alan gece, uzun senelerdir görmediğimiz bir kareyle başladı. Baros öyle bir vurdu ki, hepimizin ağzı açık kaldı. Karşılığını Erhan verdi. İadeli tahahütlü. Alıştık artık, yine duran bir top, yine nerede duracağını bilemeyen Galatasaraylı kramponlar. Bu kötü huy sezon başından beri devam etmekte. Anlamıyorum Skibbe bizim gördüğümüzü niye ısrarla görmek istemiyor. Söz Alman hocadan açılmışken, ondan devam edelim. Yine 5’li bir orta saha, fakat sürpriz bir isim; Mehmet Güven. Amaç, bu futbolcuyu önliberoya çekip Ayhan’ın ofansa yardımı. Düşünce doğru ama bu sefer de Mehmet Güven’den hayır yok. Adeta takımın kimyasını bozan rolünde. Nasıl olacak, tüm bir ilk yarı dan-dun. İkinci 45, Skibbe Mehmet yanlışından dönüyor, Volkan’ı oyuna alıyor. Biraz da rizoko vari Hakan Balta’yı öne çıkartıyor. Bu kez merkezi dörtleyip, Baros’un yanlızlığını Kewell’la doldurarak çift santrfora geçiyor. Nihayet Skibbe, bu kararıyla ilk kez rüştünü ispat ediyor bir anlamda. Bu arada hakem Yunus Yıldırım uyuyor, ofsayt ve faul kokan bir pozisyonda Lincoln dengeyi bozuyor. Ardından kulaklarınız çınlasın yine Lincoln’ün bu kez nefis bir asistiyle takım üçlüyor. Golün adını mı soruyorsunuz, yazmama gerek var mı hiç. Kewell eksik kalır mı. Üçgeni tamamlayan imzayı atmakta gecikmiyor.
Koskoca bir devre taraftarlarına kabir eziyeti çektiren Galatasaray, ikinci yarı Skibbe’nin yanlışlarından vazgeçmesiyle evrim geçiriyor. Ve Kocaeli maçındaki şarkı kulaklarımıza geliyor. Kaset dönüyor, ‘adresim aynı, kaderim aynı’... Savulun, çılgın yabancılar geliyor. İyi bayramlar...