Beyaz saçlarından sen suçlusun

Rakiplerinin nefesini ensesinde hissetmemek adına mutlak galibiyet hedefleyen Galatasaray ile gün geçtikçe kendini bulan bir Gaziantep... Maçtan önce tribünler hoş, küfür yok, sevgi ve coşku var. Ne yalan söyleyeyim özlemişiz ki, özlemişiz. Hadi bakalım geçtik maça...
Kalli şaşırtmaya devam ediyor. Bugüne kadar takımını mutlak önliberolu oynatan, hatta rakibinin zorluk derecesine göre bu mevkiyi iki kişiyle görevlendiren Alman panzeri, bu sefer burayı es geçmişti. Bakmayın siz Bouzid’in orada durduğuna, sadece fotoğraf diyelim... İsmael’e de kızamıyorum. Her maç başka bir görevde. Adam ambale oldu, kimse farkında değil. Durum böyle olunca defansla orta alan arasında tabiri caizse, şebeke meşgul. Buna bir de ‘ben hazırım, oynamak istiyorum hocam’ demesine rağmen, adeta misafir oyuncu rolüne soyunan Lincoln eklenince konuk takım hiçbir varlık gösteremedi. Öyle ki Ümit ve Nonda top alabilmek için bütün maç kendi 18’ine kadar geldiler. Hasan arkayı düşünmekten, Arda da merkezdeki boşlukları doldurmak adına Antep kalesini unuttular. Açalım; unutmak zorunda kaldılar. Ben bugüne kadar böyle bir Galatasaray izlemedim. Ne yapacağını bilemeyen, eli ayağı birbirine karışan, amacı anlaşılmayan bir Galatasaray. Faturayı salt futbolculara çıkartmak da haksızlık olur. Koskoca bir ilk yarı kornerin bile yok. En ciddi atağın maçın 3’te 2’sinden sonra. Kulübeden oyunu değiştirecek varyasyonu ara ki bulasın. Yahu düşünsenize yenik durumdasın Lincoln çıkıyor, Uğur giriyor. Tamam haklısın Kalli, amaç Hasan’ı rahatlatmak. Ama bunu maçın başında düşünemez miydin? Galatasaray son bir aydır kan kaybetmekte. Bunu futbolu biraz anlayan çocuk bile çözer. Florya’da neler oluyor, biri bize anlatsın.
Son olarak Antep ve hakemden bahsetmek istiyorum. Mesut Bakkal ve öğrencileri beraberliği hiç mi hiç haketmediler. Son 10 dakikadaki paniklemeleri ve hakemin yanlış kararları, galibiyeti kaçırmalarına neden oldu. Hepsini gönülden tebrik ediyorum, futbol adına, güzellik adına...