Arda...

Ardasaray tabiri buradan çıktı kırıcı olmadan yapıcı şekilde ama şimdi nokta. İnsanların yatak odasına girmenize ne hakkınız var. Maaş alamayan personel mi yoksa bir an evvel yıldız futbolcunun satışından cebini dolduracak olan arkadaşların operasyonu mu TRT ekranına düşen kareler? Günahları boynuna. Yalnız bu olayda Arda’nın gram hatası yok. Ne diyelim, Arda kadar başınıza... İkinci olay, ben hayatımda böyle skandal görmedim. Bir takımın tüm emekleri göz göre göre çalındı. Doping vebalini Galatasaray Kadın Basketbol Takımı ödedi. Teşekkürler Turgay Demirel, bu camia seni hiç unutmayacak! Ben de seni, gidene kadar...

Arda’yla başlamıştık öyle devam edelim. Oldukça şık iki imza. Şimdi anlatacaklarıma inanması zor ama gerçek Floryalılar için. Baskı var, yardımlaşma mükemmel. Rakibe top göstermeyen, hem ofansif, hem de geride organize kramponlar. Pas hatası nerdeyse sıfır. Aydın ve Mustafa bile iyi, düşünün, gerisini siz tahmin edin! “Ne oldu saksı mı düştü?” demek geliyor içten. Üstelik takımın yıldızları kâh sakat, kâh cezalı, abarttım yıldız diyerek hoşgörün. Bütün bunlara rağmen konuk takımı izlemek keyif, yıllar sonra.

Evet, sonrası Manisa’nın kendine gelişi, gelene gidene buyur diyen Zapata’nın da katkılarıyla... Utanmasa “Başka arzunuz?” diyecek siyahi eldiven. Neyse ki 2’de kaldı. Galibiyeti unutan Galatasaray’ın nihayet 3 puanla tanışışı. Küme düşer geyiklerin sonu. Arda, Ayhan, Culio ve İnsua’ya ayrı alkış. Sonuçta dün akşam gördükki eksik falan havagazı, eğer takım gibi oynar, forman için savaşırsan göze de hoş gelirsin gönüllere de...