Alkışlar...

Ali Sami Yen nihayet full. İğnenin yere düşmeyen misali. Yönetimin jestine taraftardan beklenen karşılık. Bu atmosfer ölüyü diriltir vallahi... Öyle de oldu. Lider Sivas önünde Galatasaraylı futbolcular kelimenin tam anlamıyla maça fırtına gibi başladılar. Bunda Kalli’nin de payı büyüktü. Panzer, inadını kırmış, insanı deli eden denemelerinden vazgeçmişti. Bu takımın 3 yıldız santrforu vardı. Bunlar tek başlarına sahaya sürüldüklerinde bir hiç, en az ikisi yan yana olduklarında ise ışıl ışıl parlıyorlardı. Dün akşam da Hakan ve Nonda, rakiplerini yordukça yordular. Özellikle Nonda, kilidi açan golü ve süpürücü rolüyle Oscar’a adaydı. Öyle ki, tüm maç, orta alana kadar gelip oyun kurdu, arkadaşlarına yardım etti. Peşine, iki Sivaslı’yı da taktı.
Merkezin patronu Barış, arkasında da Mehmet Topal’dı. Mükemmeldiler. Defasta Servet ve arkadaşlarına tam not. Song’un yokluğunda, ilk defa gerçek yerinde oynayan Bouzid de elinden geleni yaptı. Maça, tek yakışmayan Servet ve Arda’nın münakaşasıydı.
Gelelim Sivas’a... Başkan Mecnun Okyakmaz olmak üzere tüm Sivassporlular’ı kutlarım. Hakikaten mükemmel bir takım kurmuşlar. Geldikleri yeri inanın hak ediyorlar. Hiç de ezik değillerdi. Hiç de futbolu çirkinleştirmediler. Kocaman bir alkış...
Fenerbahçe yenilgisinden sonra böyle bir galibiyetle tekrar liderlik koltuğuna oturan Galatasaraylı kramponlara ve nihayet kulaklarımızın pasını silen taraftarlara, tebrikler. Umarım artık bu liderliğin değerini bilirsiniz. Bundan sonrası daha zor...