Aferin!

Öndekilerle bir çuval puan farkı. Kapatılır mı? Zor ama imkansız değil. Bence bu yolda futbolcular Denizli’den daha umutlu. Dudaklardan dökülen kelimeleri matematiğe vurursak eğer. Öyleyse, çözüm? Minimum kayıp, maksimum arkadaşlık ya da takımdaşlık... Adını siz koyun, başka çaresi olmayan bundan sonra. Yapılan duble transfer doğru gözüküyor en azından jenerikte. Hafta başı iki tane daha geliyormuş aldığımız duyumlardan, hayırlısı deyip geçelim dün akşama...

Mustafa hocadan dengeli, akıl dolu bir ilk onbir, kıvamında. Sürpriz iki isim denilen Sabri ve Sinan. Sabri her daim gerekli, ispatı ve garantisi olan. Sinan’da bir duralım, çoktandır bu görevi hak etmiş bir krampon. Ayağının siftahıyla takımına kazandırdığı penaltı ve Sabri’nin asistini özgüvenini de katarak attığı imza ispatlıyor düşüncemizi. Böyle sürprize can kurban dediğinizi duyar gibiyim Galatasaraylılar adına. Hayat bu kadar pembe değil tabi. 1. bölgede eksikler devam ediyor, Denayer’in hayat kurtaran kademeleri, Muslera’nın kurtarışı olmasa şimdi başka şeyler yazıyor olacaktık kulaklara küpe olan...

Anlamsız ve gereksiz

Burak’a yapılan protesto anlamsız olduğu kadar gereksiz de. Anlamıyorum bazı arkadaşları, anlamak da istemiyorum zaten, insan gönül verdiği takımın futbolcusunu demoralize edecek slogan atar mı, hem de önde olduğun akşamda. Daha önceki maçlarda Umut’a yapılan bu kez Burak’a... Yazık! Bozulan moraller ve top ağlarda Sivasspor hesabına. Aferin devam edin!

Sonrası daha da dramatik. Bir penaltı daha, topun başında Burak üçüncü gole giden. Burak sesleri kucaklayan! Yalnız Sneijder’e yapılan faulü neden avantaja bırakmadı Cüneyt hoca anlamadım. Ve 3 puan 3 golle, geleceğe umutla bakış. Başta da söyledik takım olursanız her şeyi halledersiniz ama unutmuşuz ekleyelim, bazı taraftarlara; gerçek taraftar gibi olursanız mucizeyi gerçekleştirirsiniz birlikte. Bilmem anlatabildim mi?