65. dakika...

4 gün içerisinde ikinci buluşma her iki takım adına. Bu senenin kendine yakışmayan görüntüsüyle ev sahibi, öte yandan tüm sezonları matematiğe vurursak kendi hesabına şu ana kadar karnesi pekiyilerle dolu bir Akhisar. Hava mevsime göre mis, üstelik özlediğimiz türden bir gündüz maçı, ama taraftarın ilgisi yok denecek kadar az. Kramponların pes etmiş görüntüsüne bu manzara normal deyip fazla deşmeyelim... Beklenenin aksine iştahlı bir Galatasaray. Bir kere koşuyorlar hiç koşmadıkları kadar. Yardımlaşma da idare eder. Ara ara eski hastalıklar özellikle defansta yaşansa da derli toplu ne yaptığını bilen Floryalılar, kayda değer eksiklere rağmen. Taa ki 65. dakikaya kadar. Mustafa hoca kolay geçebileceği maç da niye ekşin yaşamak istedi anlaşılır değil. Tarık neden oyundan alınır abes abes abes! Hadi hocam madem öğrencini çıkarttın, kimi koydun yerine. Rodriguez mi? Görüntü de! En az beş dakika anlayamadık ailecek. Semih bir zahmet oraya geçerken top ağlarda. Stresss. Sonrası yeni sağ (dan) açık, yine aynı isim Semih Kaya... Boşlukları siz doldurun...

Gruplaşma artık bitsin

Bu skandal hataya rağmen sonuç değişmedi. Umut, Poldi ve Yasin’in imzaları 3 puanı getirdi. Bana göre maçın adamı Olcan ve Sneijder. Ama biraz Umut’ tan söz etmek istiyorum. Hani ne yapsa yaramayan. Ne olursa olsun bu futbolcu forması buharlaşana kadar mücadele ediyor, dün de böyleydi. Artık bu acımasızlığı bırakıp bir düşünün, günah keçilerini başka adreste arayarak. Devre arasını hiç bu kadar istememişti Mustafa Hoca. Ben herşey bitti yapıp, paydos diyenlerden değilim. Yeter ki takım içinde gruplaşma bitsin. Yeter ki geçen sene mucize şampiyonluk yaşayıp, yıldızların altında hala başı dönüp, doyuma ulaşan kramponların, futbol da dünün olmadığını kavrayabilsin. Yeter ki Denizli bu maçta olduğu gibi Müslüman mahallesinde salyangoz satmaya kalkışmasın. Bütün bunlar gerçekleşirse ne olacağını birlikte göreceğiz. Bekleyin...