Tempo ve enerji lazım

Konyaspor çok disiplinli. Maç 3 gün sürse, dizilişlerini bozmayacaklarmış gibi duruyorlar. Bu doğru duruş sayesinde Galatasaray'a yaşam alanı vermediler.

Oyunun büyük bölümünü istedikleri gibi oynadılar. Galatasaray'ın belli bölgelere kadar topla gelmesine izin verip, sonrasında -hala kaldıysa- tüm alanları daralttılar.

Maç böyle ilerlerken Galatasaray'ın kanatlardan çizgiye inmesi beklenebilirdi. Nadiren Onyekuru ile yapabildiler. Kenar ortalarından uygun fırsatlar da bulmalarına rağmen Diagne ve Fernando ayaklarını biraz daha uzatamadı.

Galatasaray'ın bu sezon sıkça gördüğümüz ceza alanı dışındaki Feghouli şutlarına bile duvar ördü Konyaspor. Kaleyi göstermediler adeta. Bu nedenle 90 dakikanın tamamında Serkan Kırıntılı'yı bulan doğrudan bir şut çıkmadı.

Galatasaray'ın topla oynayacağı alan bu kadar daralmışken, adam eksiltecek Onyekuru'nun kenara alınması kafa karıştırıcı. Mitroglou'nun oyuna girmesi ne kadar doğru ise kaleden uzak kalması o kadar problem. En önemli sorun ise tempo aslında.

Galatasaray topu hızlı çeviremediği, adam eksiltemediği için pozisyon bulamadı. Konyaspor böyle istediği için topla rakip ceza alanına kadar gidebildiler, hepsi o kadar. Üstelik oyunun hiçbir anında Konya hücumcuları tehdit yaratamamışken, Galatasaray takım halinde geriye koşmamışken yaşandı her şey.

Beşiktaş, Rizespor (D), Başakşehir maçları için çok daha fazlası lazım. Daha fazla enerji, daha fazla isyan. Galatasaray son hafta şampiyonluklarını o başkaldırılarla kazanmıştı. Bugünkü tempo ile değil.

Bir soruyla bitirelim. Konyaspor geriye düşseydi, skoru çevirmek için ne yapacaktı? Aykut Kocaman, 11 haftadır neden kazanamadığına kafa yormalı!