Kriz bahane olmuş

Bu kadar kolay teslimiyet kabul edilemez. Sahaya çıkanlar kendilerine bahane bulmuş gibi görünüyor. Sonuç ne olursa olsun ve hatta kazansalar bile milli takım krizinin konuşulacağını biliyorlar. EURO 2016'dan bu yana olan biten her kötü şey, sahaya çıkanların kalkanı olmuş gibi.

Konsantrasyonu yerinde olan belki de tek oyuncu Volkan Babacan. O da doğal bir kaleci refleksi sergiliyor. Fark yaratıyor olmasının nedeni bu. Takımın en genci, futbol aşkıyla yanıp tutuşması gereken Emre Mor bile bir yerden sonra bırakıyor. Sahanın içindeki bu enerjisizliğin sebebini anlamak mümkün değil. Kabul edilebilir tarafı yok. Üstelik kimyası bu kadar değişmiş bir takımda.

Milli takımımız bugünkü yapısıyla artık melez bir oluşum. Yurt içinde yetişenlerle yurt dışından transfer ettiklerimizin karışımı. Bu oyuncu grubunu ikiye ayırsak, yurtdışından gelenlerin standardı daha ağır basar. Maalesef böyle. Ama o düzeye yaklaşamıyoruz. Tam aksi yaşanıyor. Ömer, Çalhanoğlu, Emre Mor, Kaan içeridekilerin seviyesine geriliyor.

Hertha Berlin'de yedekken bile gelip Türkiye'de fark yaratan Tolga Ciğerci en iyi örnek. İki aylık Türkiye macerasının en kötü istatistikleri ile oynuyor. Maçın bitmesini herkes dört gözle bekliyor.

Bu psikoloji başarı getirmez. Ayaklarınız gitmez çünkü. Kosova'yı, Finlandiya'yı yenersiniz ama hepsi o kadar. Sonra yine mucize kovalarsınız.

Fatih Terim'in durumu ise bambaşka. Kontrolü kaybediyor gibi. Ve belki de kaybetti. Saha içine müdahaleleri, açıklamaları, mimikleri.. Hiçbiri ona ait değil gibi.

İzlanda maçının son düdüğüyle bir aylık bir zaman daha kazandık. Sağlıklı düşünüp, zihin tazelemek gerek. Bu ülke ve bu ülkenin milli takımı daha fazla bedel ödeyemez.