Kalite..

Müthiş bir pas kalitesi… Oyunun tamamında gördüğümüz, hissettiğimiz seviye buydu. Trabzonspor’da Hamsik, Başakşehir’de Mahmut önderliğindeki yetenekli ayakların domine ettiği bir oyun oldu.

Pasların hızı, şiddeti, mesafesi, zamanı.. Hangisini kabul ederseniz. Yüzde 88-83’lük pas isabet oranının teyit ettiği bir seviye oldu. Bu tempo, oyunun yaklaşık, 75-80 metre aralığında topun gidip geldiği bir görsel şölen yarattı. Bu tablonun, pozisyonlara dönüştüğünden bahsetmek mümkün değil. Ama tempo, sürekli kaçan fırsatların yaşandığı bir karşılaşma tadı bıraktı damaklarımızda. Her iki tarafın savunmada sıfır hata ile oynaması, dengenin bozulmasını engelledi. Elbette, uzun süre kader birliği yapmış, Abdullah Avcı-Emre Belözoğlu ikilisinin birbirini tanıyor ve neler yapabileceklerini biliyor olmaları bu durumda etken.

Bu oyun, Trabzonspor lehine sadece 2 direk şansı tanıdı. Hepsi o kadar.

Skorbordda 3-3, 4-4 yazan bir 90 dakikayı geride bırakmış gibi hissediyoruz.

Hakemin bu kadar az konuşulacak olması da tüm bu sebeplerden. Oyunda kalite varsa, hakem konuşma ihtiyacı duymazsınız.

Ayrı bir yere koyulması gereken oyuncu ise Marek Hamsik. Trabzonspor’a da lige de büyük kalite katıyor. Onu daha genç yaşta bu kadar yakından izleyemememiz, bizler açısından kayıp.