Jesus&Lucescu

İlk yarı bitmişken, Fenerbahçeliler’in hoşnutsuzluğu sosyal medyaya yansıdı. Oysa ki, rakamlar ezici şekilde Fenerbahçe lehineydi. Bu istatistiksel gerçeğe rağmen hoşnutsuzluk, oyun üzerinden yorumlandı. Belki bireysel anlamda birkaç futbolcu dışında ışık veren olmayışından. Çoğunlukla da Jesus ismimin bile çıtayı çok yukarı çekişinden.

Mevsimin bu döneminde kötü görünen bu oyunlar için klasik sözler sarfetmek kolay. Diğer yandan iyi taraflara bakmak lazım. Değişmesi için çabalanan mevzulara kafa yormalı. Sağ-sol beki Osayi ile Ferdi olan, doğrudan çift forvetle sahaya dizilen bir takım gördüğümüz. Yıllardır da tribünün özlediği hatta.

Dizilişler yanıltıcıdır. Kafa yorulması gereken, ne oynamaya çalıştığınız. Tek forvetle hücum, üç hücumcuyla savunma oynayabilirsiniz. Ama Jesus oynatmak istediği oyunda samimi. Dün geceden anladığımız o. Dizilişi destekleyecek planlar yapıyor.

Diğer yandan her şeyi bir anda değiştirmek mümkün değil. Dünkü oyunun büyük bölümü mevsimin bu dönemi için kilit kelimenin ‘sabır’ olduğunu hatırlattı.

Oyundan, skordan daha endişe verici olan ise Mircea Lucescu’nun varlığı!

Sanki tüm planlarını İstanbul’a göre yapmış hissi verdi. Fenerbahçe’yi deşifre etmek, zaten ev sahibi olmadığı bir maçın rövanşında sonuca gitmeyi amaçlıyor algısı yarattı.

Fenerbahçe bir hafta içinde muhtemelen biraz daha gelişecek. Endişe verici olan Lucescu’nun dün geceki soğukkanlı duruşu!

İki müthiş teknik adamın strateji savaşını izlemeye başladık.