Gençlik faturaları

Bale-Ramsey’nin tehditleri oyunun akışında çözüm üretilebilecek sorunlar değil. Çok önce öğrenilmeli. Rakip santrfor ikili tandeminizin arasını boşaltmışken, savunma önünde kim varsa oraya hücum edenle koşmalı. Daha kötüsü Ozan'ın kayıtsız kalışı. Bale’in topu alışına, kafasını kaldırışına ve vuruşuna tepkisiz. 76’da Roberts’ın Cengiz’in, 82’de Mepham’ın, Burak’ın koşularına verdikleri tepkileri izlemek gerek.

Çok önce çözülmüş olması gereken sorunlarla böylesi organizasyonlarda var olmaya alışmak büyük problem. Belki de gençliğimizden. Umut Meraş’ın iyi niyetiyle sakatlığında kenara gelmesi ve 2 dakika da olsa 10 kişi oynayışımız ve benzeri sorunlar kastettiğim. Teknik anlamdaki problem ise çok kısa aralıklarla taşları çok fazla yerinden oynatıyor oluşumuz.

90 dakikayı merkezde; Okay, Ozan, Kaan, Çalhanoğlu ve Yazıcı ile oynuyoruz. Hiçbir şey yerine oturmuyor böyle olunca. Oysa ki Galler’i, kendi sahasında tutabildiğimizde tehditkar olduğumuzu görebildik. Üstelik, kalemiz nefes aldı. Ama devamlılığı sağlayamadık.

Yazıya tecrübesizliklerimizden dem vurarak başlamıştım, öyle de bitirelim. Britanyalılar’ın en kritik anda nasıl bir gerilim yarattığını, nasıl tuzağa düştüğümüzü gördük. Yediğimiz ikinci gol ise dün geceki tüm acemiliklerin finaliydi. Anlatması bile çok güç...