Galatasaray oyuna hükmedemiyor

Üç farklı mücadele 90 dakikaya sığmış gibiydi. İlk yarıdaki durgunluk sonrası böyle bir finalle biten maçın çok hikayesi vardı. İlk bölümde iki takım da oyunu tutamazken, skor perdesinin açılışı her şeyi değiştirdi. Daha çok Galatasaray'ın risk alması ile orta sahalar çok çabuk düştü.

Galatasaray cephesinden bakınca, Antalyaspor maçının ilerisinde bir oyun çıktı ortaya. Akbaba ve Belhanda'nın vasat performansları topu ileriye taşımalarını engelledi. Konyaspor ise ağır kalan Donk-Luyindama ikilisinin üzerine, çoğunlukla da Linnes ve Saracchi'nin arkasına hücum etti. Çok da başarılı oldular. Bunun yanı sıra her öne geçişlerinde kontrollü oyuna dönmeleri, kalelerine gelemeyen Galatasaray'a fırsatlar doğurdu. Galatasaray 3 gol bulduğu maçta en az o kadar da fırsat yakaladı. Son vuruşlardaki kötülük ve rakip ceza alanı içindeki panik, onlar adına handikaptı. Fatura ağır oldu. Konyaspor ise daha yüzdeli isabetlerle skoru alarak, kazandı.

Oyunun geneline bakıldığında da ne yaptığını bilen taraf Konyaspor'du. Hiç geriye düşmedikleri için demoralize olmadılar. Galatasaray ise -tribündeki Terim'in tercihi mi bilinmez- üçlü bir savunmayla kumar oynar hale geldi.

Galatasaray adına kaygı verici olan, oyunu arasında çok ciddi farklar olması. 10-15 dakika başka, 10-15 dakika başka bir takım var. Bireysel performanslarla tempoyu yükseltirken, bireysel performanslarla cezalandırılıyorlar. En ciddi sorun ise oyuna isyan eden kimsenin olmayışı.

Bu tepkisizlik, Antalyaspor maçındaki gibi sürenin eriyip gitmesine neden oluyor. Dominant oynamayı başaramıyor Galatasaray. Bu sezon geriye düştükleri maçları çevirmekte sorun yaşayacaklar gibi duruyor.

Konyaspor ise çok fazla git-gel yaşamadan belli standardda oynayabiliyor. Onlar adına en umut verici olan durum istikrarlı bir oyun oynuyor olmaları.