Finali iyi okumak lazım!

20 dakika çok şey için fikir vermişti. Sadece Uğurcan 4 kez topu taca atmak zorunda kaldı. Cengiz ancak 18. dakikada topa temas edebildi.

Akıllıca bir diziliş ile sahada varolmuştuk ama görevler zorluydu. Berkan ve Zeki’nin pozisyonlarına takılmıyorum. Merkezdeki handikap anlaşılabilir değildi. Özellikle Berkan’ın dar ağacına çekilmesinin sebebi buradaki problemdi. Hakan ve Orkun, sırtı dönük hiç top alamadılar. Çağlar ve Ozan gibi ayağı çok iyi iki stoperle oynarken üstelik.

En kronik sorun buydu. Kaldı ki, Portekiz savunmasının nasıl afallayabileceğimi daha ilk yarıdan gördük. Burak’ı geri atıp, iki süratli; Kerem ve Cengiz’i tehditkar şekilde savunmacıları ve beklerinin önünde konuşlandırmak da akıllıcaydı ama yetmedi.

İkinci yarının ortalarıyla birlikte artık gözü kara şekilde Portekiz’in üstüne yürümek ise tarihsel bir refleks. ‘Çılgın Türkler’in en yenilenmiş versiyonu. Ama işte yetmiyor. Bu oyuncu grubu taktiksel yüklemeleri alabilecek yeterlilikte. Çok önemli liglerde çok önemli takımlarda oynuyorlar.

Yarın için plan yaparken şunu sormalı; dün gecenin finalindeki başkaldırı bir taktiksel refleks mi, ‘Bizim çocuklar’ın gözü karalığı mı?

Stefan Kuntz mu, Çılgın Türkler mi?