Çok vahim!

Galatasaray, rakip merkezi hızlı geçebildiğinde tehditkar olabildi. Maçın başındaki enerjisiyle. Biraz da Başakşehir’in durumu bu şekliyle kabul etmesinden. Ne var ki, final yapamadılar. Başakşehir savunması geriye aynı hızda dönebildi. Boşluk/şut pozisyonu çıkmadı. İlk yarıda 5’te 1 şut isabeti ve sıfır korner! Final anları Galatasaray adına müthiş başarısız geçti. Başakşehir, belli bir sistematikte ve ısrarla planını uygulamaya çalıştı. Yani bir kenar ortasıyla pozisyona girmekse amaç, topu çizgiye indirdiler. Nelsson-Alparslan ikilisini bozmaksa niyet, Gulbrandsen sahte koşular yaptı. Girdikleri neredeyse hiçbir pozisyon anlık koşulların sonucu değildi. Tolga’nın mükemmel vuruşu ağları bulsa ekstra olacaktı.

Belözoğlu ve Torrent

Torrent’in saha içini değiştirmeden sadece oyuncu değişiklikleriyle çare arayışı yine hiçbir şeyi değiştirmedi. Mohamed/Gomis ya da diğerleri... Sahada kimin olduğu fark etmiyor artık. Plan değişmiyor zira. Kulübedeki tepkisizlik, doğaldır ki sezonun bu döneminde mental sebeplerle saha içinde de sürüyor. Tepki veren, bir başkaldırı çabasında olan kimse yok. Öyle ki, Başakşehir 60’tan itibaren saha içinde topu doğru çevirdikçe, Galatasaraylı oyuncular da izleyici konumuna dönüştü! Doğaçlama gelişen Boey, Gomis, Barış şutları dışında hiçbir aksiyona giremediler. Bir de Başakşehir’in büyük hatasıyla Pulgar’ın vuruşu. Emre Belözoğlu-Başakşehir birlikteliği ne kadar isabetliyse, Torrent-Galatasaray yol arkadaşlığı o derece başarısız. Bu 90 dakika çok net anlattı.