Uzun ince bir yol

Emin adımlarla Trabzonspor’u yorumlarken gerçekten zorlanıyor insan. Fatih Tekke bu mesleğe başladığı günden beri hangi takımı çalıştırırsa çalıştırsın, rakip kim olursa olsun ilkelerinden vazgeçmiyor.

Yani pragmatist bir teknik adam değil. İşte bu anlayış sabır, emek istiyor ve işler kötü gözürken de biraz şans istiyor. Bence bu haftaya gelene kadar bütün bunlar gerçekleşti. Dün gece de Eyüpspor karşısında iki takımı da tanımayan bir futbol seyircisi, ilk yarıyı izlese sanırım böyle bir hisse kapılırdı. Ön alan baskısından çok, Robin Yalçın’ın gereksiz öz güveniyle gelen hatasından bir golle öne geçti Trabzonspor. Sonra ne oldu derseniz, ilk yarı bitene kadar 3 net Onana kurtarışı ve kılpayı ofsayt ile verilmeyen penaltı. Puan cetveline bakarsak muhteşem bir sezon başlangıcı ama kafalarda da bir sürü soru işaretleri var, nereye kadar!

Onana devleşti

Artık Trabzonspor’un iyi başlangıcını, iyi futbolla taçlandırması gerekir. İşler iyi giderken olumsuzlukları söylemek daha gerçekçi olur benim anlayışımda. Sadece Onuachu’nun indireceği hava toplarıyla bir yere kadar, güçlü bir rakip sizin bu hava trafiğini önlerse, Onana her maç bu performansta olmazsa ne olacak. Daha kompakt, dominant ve top rakipteyken de daha etkili bir Trabzonspor olmalı. Eyüpspor karşısında takım savunması önemli açıklar verdi, Onana kalesinde devleşti... İkinci yarının başında Oloai’nin bireysel çabasıyla attığı şık gol, rahat bir nefes aldırdı. Bunu niye söylüyorum, geçen hafta Rize deplasmanında kazanırken futbol olarak büyük bir bölümde mahkum oyun eleştri almıştı. Tekrar edeyim; eleştirilerimize rağmen Trabzonspor bu kadro oluşumuyla uzun ince bir yola çıkmış ve uzun vadede özlenen Trabzonspor gelir ama sabredilirse, en büyük iş taraftara düşüyor... Özetle bardağın dolu tarafından bakarsak, Galatasaray ile oynanacak maç öncesi Eyüpspor karşılaşması iyi bir prova olurken, 90 dakikadan gerekli derslerin çıkartıldığını düşünüyorum...