Rakip fark etmez

Daha maçın başında şok bir golle mağlup duruma düşünce eski günler aklıma geldi. ‘Eyvah demoralize olup çözülür müyüz’ diye. Ama o günlerin geride kaldığını ilk yarıdaki müthiş geri dönüşle gösterdiler. Montella’nın sırrı bana göre hangi 11’i çıkartırsa çıkartsın oyuncularına ne yapılması gerektiğini çok iyi anlatıyor ve futbolcular da bunu sahada iyi uyguluyor. İtalyan hoca iyi futbolun yanında cesur bir takım oluşturdu. Almanlar’ı deplasmanda sahasına, önalan baskısı ve dar alanda teknik kapasitemiz ile Nagelsmann’ı da kulübeye hapsettik. Maç öncesi 11’e bakınca Montella ‘acaba abarttı mı bu defa’ diye içimden geçirdim. Ancak İtalyan hoca havuzdaki oyuncularını hepsini iyi tanıyor ve taktik anlayışını hepsine ezberletmiş gördüm. Aynı Hırvatistan maçında olduğu gibi rakip savunmanın arkasına atılan toplarla iki genç yıldızımızdan iki nefis gol gördük. Önce Abdülkerim sonra Kaan Ayhan’ın uzun toplarının adrese teslim pasları sonucu Ferdi ile Kenan ilk yarıya damgasını vurdu.

Gurur duyulacak takım

İkinci yarı aynı ilk yarı gibi ikinci golü kalemizde gördük ancak çabuk ve baskılı futbolumuzdan ödün vermedik. Nagelsmann sanırım Montella’dan taktik dersi çıkartmıştır. Oyuncuların yerleriylle oynamak Havertz’den solbek üretmek gibi arayışları sanırım pahalıya patladı. Havertz belki gol attı ama bizim de o bölgeden etkili olduğumuz bir gerçek. Skordan bağımsız Berlin’de Haziran’daki şampiyonanın fragmanıydı Milli Takımımız adına futbol ve goller. Üst üste oynadığımız 3 maçtan sonra artık bizim de gurur duyacağımız bir milli takımımız var. Emeğinize yüreğinize sağlık çocuklar, tüm ülkeyi mutlu ettiniz. Sağolun var olun.