Yetersizler!

Futbolsuz ve tatsız bir ilk yarı. Ev sahibinin tek pozisyonu, hatta doğru dürüst denemesi bile yok. Fenerbahçe’nin ise, 22. dakikadaki Bilaca mucizesi var sadece. Koca bir kale ve top önünde, üstelik kaleci de yerde. Güiza kaçırmış olsaydı bunu, neler yazardık kimbilir!

32. dakikada, İlhan’ın arkadan müdahalesiyle Gökhan Ünal yerde. Galiba pozisyon da ceza sahası içinde. Klasik bir karar, söz konusu Fenerbahçe ise:

Devam... Thomas Doll ne kadar da kızdı hakeme! Tabii, o görevini kusursuz yaptığından her daim, hakkıdır başkasının hatasına sinirlenmek! Ne de olsa şiir yazıyor takımı, yeşil zemin üzerinde! Deivid gibi, Vederson gibi, Baroni gibi, Mehmet gibi, Gökhan Ünal gibi; şair olmuş, şiir yazıyor yeşil sahada birileri...

İkinci yarı, birincisinden de zevkli! Bir futbol resitali ki, sormayın gitsin! İki uzak Aykut şutu, başka da bir şey yok, abuk-sabuk denemeler dışında her iki takımda da. Hele Fenerbahçeliler’in o azimsiz yüzleri, kırılgan tavırları Volkan, Lugano ve Emre dışında...

Hakem belki bir penaltıyı es geçti el-klasiko ve bir açık kırmızıyı göstermedi Aykut’a! Ancak en az da üç sarı kartı es geçti; kabak gibi, açıkça! Aykut’un kırmızılık falüne az sonra yanıt veren Gökhan Gönül, rakibinin suratına kolunu yapıştıran Andre ve faül kazanmak için kendi yere bırakan Emre sarı görmeliydi mutlaka.

Ki, Emre’ninki ikinci sarıdan kırmızı olurdu. Tıpkı sarı kartı varken kendini yere atan Harbuzi’nin görmediği gibi... Hem gol hem de futbol olmayınca bu oyunda hiç tad alınmıyor tabii. Hadi, Doll’un Gençler’i zaten son derece başarısız bir takım, ya Fenerbahçe’nin hali!