Yaşasın Ay-Yıldız

Yaşasın Ay-Yıldız

Tuncay hem maçsız hem formsuz.. Ve Tuncay futbolu, evinden kaçan çoçuklar gibi oynar; hareketli, savruk... Topu kontrol altına almak için oldukça zaman ve dikkat harcar, ama alınca, hele önü de biraz boşsa, tutulamayacak süratle fırlar. Hava topları vasatı asla aşamaz. Peki, Tuncay neden milli takımda santfor olarak oynar!

Bunu Hiddink icad etmişse, pek iyi etmemiş doğrusu. Yok, ona yanındaki başka biri önermişse, hem yazık, hem hayret!

Başka alternatif yoksa, nöbetçi Semih var en azından. Nokta santfor olarak, al tepe tepe kullan. Sen fırsatı yarat, öyle ya da böyle illa ki atar. Tuncay da ortanın ön üçlüsünün solunda, ortasında, hatta sağında, rakibin aklını karıştıra karıştıra oynar...

Onur, Şenol Güneş eğitiminde, eksiksiz bir kaleci olacak gelecekte. Ama, bizim kendimize has yan top zaaflarına bir de onunki eklenince, çok sıkıntılı oluyor duran toplar. Onur bir türlü güvenemiyor bu konuda kendine. Bu hem onun, hem Trabzonspor’un hem de millilerin aleyhine...

Kazakistan maçında da, savunma ve hücumda en belirgin eksikliği bunlardı millilerin. Hatalı santfor seçimi, hücumda gerektiğince organize olup çoğalamamak ve rakibin her duran topunda büyük hatalar yapıp, ikramda bulunmak...

Bu olumsuzluklara rağmen, Servet, İsmail, özellikle Hamit, tabii ki Emre, mutlaka Arda, sonradan Semih ve sonradan Gökhan ile Ay-Yıldızlılar dün akşam kazandılar. Çok iyi bir başlangıç oldu, iki maçta 6 puan. Şimdi hem Hiddink’in hem sakat hem de takımlarında forma şansı bulamayanların daha çok zamanı var. Yaşasın Ay-Yıdız ve onu yukarıya taşıyanlar.