Tek neden Güiza

Kalecin 35 metreden gelen topa sahip olamayıp içeri kaçıracak, iki forvetin neredeyse her pozisyonda ofsaytta kalacak, sen kalkan bayraklar veya Kazım’ın omuz ve göğüs faullerini bahane gösterip ortalığı yıkacaksın. Hadi, tribündeki taraftarsan belki yaparsın ama, kulübede teknik adamsan, komik durumlara düşer ve ayıplanırsın.. Ve ne yazık ki, çok düşüyor bu durumlara Tolunay Hoca...

Ya forvetlerinden biri Güiza olsa! Bıkkın, sıkkın görünümü bir tarafa, basit ofsaytları başka tarafa, ayağındaki topları rakibe kaptırışları bir tarafa, topun ayağında ya da önünde olduğunun farkında bile olamadığı pozisyonlar bir başka tarafa. Sabır taşı olsa çatlar yaa! Sahadakilerden ve yakınındakilerden Emre ve Kazım da çatladılar zaten bir ara. Ver Güiza’ya top rakibe geçsin, üzerine gelsin bir kez daha. Ortaya koş, geriye koş, mücadele et, kazan ve yine ver Güiza’ya yine koş. Offf! Bu ne sabır ve teknik görüş, helal olsun onu 90 dakika oyunda tutan Daum’a!

“Çıkar Güiza’yı, al Özer’i arkaya, Kazım’ı öne” diyesi geliyor insanın da, bizim işimiz değil ki. Andre sevdası da bir başka ilginç Daum tercihi. Gaziantep’te bile ders almamış belli ki!

Tamamen ev sahibinin kontrolünde, bu kez ofsaytta çok kalınmadan geçirilen bir ikinci yarı ve muhteşem (!) bir penaltı, berabere...

İlk nedeni beraberliğin, onca orta ile pası es geçen ve bırakın onun için mucizevi bir şey olan gol atmayı, topu ileride tutmayı bile beceremeyen Güiza