Siyah ve Beyaz!

Olabilir; bir hakem henüz 20. saniyede oyuna tam ısınamamış olduğundan ya da inanmadığından, penaltı olduğu düşünülen bir pozisyona faul bile vermeyebilir! Bir hakem, 20. dakikadaki bir pozisyona “penaltı değil” deyip, kendini attığını düşündüğü futbolcuya sarı kart gösterip, onu cezalı duruma düşürebilir! Ancak, bir hakem sürekli eliyle, ayağıyla her önüne geleni durdurmaya çalışan bir savunma oyuncusunu mutlaka uyarmalı, gerekirse birinci ve ikinci sarı kartını kullanıp onu ihraç etmelidir. Bu, çok önemli bir hatadır, bir hakem için. Yine bir hakemin, bir savunmacının, duran toplarda gol aramak için gelen diğer bir savunmacı ile sürekli ve gözlerinin önünde yaptığı karakucak güreşine seyirci kalması da çok büyük bir hatadır. Bir hakem, bir tarafa bu kadar ters davranır, bu kadar sinirlendirir, göz göre göre çileden çıkarırsa, o tarafın agresifleşip sevimsiz tavırlar sergilemesi de fazla yadırganmamalıdır. Sonuçta, profesyonel futbolcular da insandır. Bu nedenle beyaz şort ve beyaz çoraplılar, dünkü maçın tekrarını izlediklerinde, sergiledikleri tavırlar nedeniyle kendilerinden asla utanmamalıdır...

İlk devrede, siyah şort ve siyah çoraplılardan her türlü darbeyi yemelerine rağmen, sürekli düdük sesi ve yerde yatmalardan dolayı (tıpkı 2006’da Denizli’de olduğu gibi) futbol oynamaya yeterince zaman bulamamalarına rağmen, beyaz şort ve beyaz çoraplıların verdiği mücadele, taraflı-tarafsız herkes tarafından kutsanmalıdır. Sonuçta rakiplerin de, Real Madrid ya da Barcelona’da oynayacak hırsta futbolcular olduğu da unutulmamalıdır!

Sonuçta, ‘Azmin elinden hiçbir şey kurtulmaz’ akşamında kazanan beyaz şort ve beyaz çoraplılar, kaybeden siyah şort ve siyah çoraplılardır...