Şeyleriyle gülseler!..

O Haluk Ulusoy ki, başkanlığı döneminde kendisini ve şürekasını en çok eleştirenlerden biriydim. En az haftada bir kez ve kimi zaman şirazenin topuzunu da kaçırarak aleyhinde yazmış olsam, 300’den az değildir eleştirilerim.Kader bu belki, ne diyelim! Öyle ya da böyle hür iradenin, baskıya, siyasi dayatmaya, aleni çıkar birlikteliklerine karşı kazandığı zafere, üstelik böyle bir dönemde, Cumhuriyet’e ve demokrasiye inanan bir Türk vatandaşı olarak sevinmeyelim de, neyleyelim...İlk yenilgisini alan iktidarın bundan böyle gücünü nasıl kullanacağı bilinmez. Ancak şu anki federasyonun özerkliğinden artık şüphe edilemez...Bu yenilgi sonrasında, “Önceki dönemdeki uygulamalarıyla federasyona zarar vermiştir” bahanesiyle, yeniden kongre kararı çıkarılırsa, adama “Bir buçuk yıllık sürede, bu işleri neden halletmediniz?” diye sorabilirler. Madem öyle, “Ulusoy’un aday olmasını engelleyen, üniversite mezunu olma şartını, seçimden önce neden kaldırdınız?” diye, yeni bir cümle de kurabilirler. Yoksa, “Seçime girsin ve gövde gösteriniz karşısında ezilip gitsin diye mi yaptınız?” şeklinde komplo teorileri de üretebilirler...Neyse, geçmiş olsun! Tıpkı sporda olduğu gibi, bazıları hazmedemese de demokrasilerde de kazanmak ve kaybetmek var. Yenilgiyi onurlu bir şekilde kabul etmeyi bilmeyenler, bu hezimetten mutlaka faydalanmalılar.Bir de madalyonun diğer yüzü var. Ulusoy’un yeniden seçilmesi, siyasi iktidardan sonra en çok Fenerbahçeliler’i rahatsız etmiş görünüyor. Oysa artık hem Ulusoy hem de Fenerbahçeliler geçmişte yaşananlara sünger çekerek, dost olmanın yollarını aramalı. Bu, hem futbolun patronuyla iyi geçinmek zorunda olan Fenerbahçeliler’in hem de siyasi iktidardan bile güçlü olan Fenerbahçe camiasını karşısına almak istemeyecek olan Haluk Bey’in yararına olsa gerek...Vay canına! Biri bana, “Haluk Ulusoy yeniden Federasyon Başkanı seçilecek ve sen buna sevineceksin” deseydi bir zamanlar, ona şeyimle gülerdim; ağzımla!Oysa, nasıl da sevindim, millet şeyiyle gülse bana yeri var; ağzıyla!..